Η ακαδημαϊκή καριέρα χτίζεται βήμα- βήμα και η ίδια έχει ήδη προχωρήσει αρκετά σε αυτή της την προσπάθεια, κι ας είναι μονάχα 20 ετών.
Η δευτεροετής φοιτήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Μαρία Χριστοφοράκη, αισθάνεται πανευτυχής αφού ο εκδοτικός οίκος Lampert Academic Publishing Company αξιολόγησε την επιστημονική της έρευνα με θέμα την υπολογιστική παιδαγωγική και το STEM και εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο.
Η Μαρία είχε λάβει μέρος στο 11ο πανελλήνιο συνέδριο διδακτικής φυσικών επιστημών, όπου παρουσίασε την πρότασή της για την υπολογιστική παιδαγωγική ως μία νέα πρακτική για τη διδασκαλία των φυσικών επιστημών.
Το προηγούμενο διάστημα, παρακολούθησε μία ημερίδα με τον εκπαιδευτικό της ΑΣΠΑΙΤΕ που εισήγαγε το STEM στην Ελλάδα, κ. Σαράντο Ψυχάρη. Πραγματοποίησε σχετική έρευνα για αυτό το θέμα, έψαξε τι γίνεται σε άλλες χώρες και κατάρτισε τη δική της μελέτη.
«Πειραματικά, αποδεικνύω ότι οι Έλληνες μαθητές μπορούν να ανταποκριθούν στον κλάδο της υπολογιστικής παιδαγωγικής και μπορούν να υιοθετήσουν την υπολογιστική σκέψη ως μέσο για την καλύτερη κατανόηση των φαινομένων που πραγματεύονται οι φυσικές επιστήμες», εξηγεί στην «Π» η Μαρία και προτείνει να εισαχθεί η υπολογιστική στο αναλυτικό πρόγραμμα τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Τι ακριβώς, όμως, είναι η υπολογιστική σκέψη; Η Μαρία εξηγεί ότι πρόκειται για τη δόμηση ενός αλγόριθμού.
Βοηθά «το παιδί να μπορεί να χτίζει εντολές στο μυαλό του, να παίρνει ένα πρόβλημα, να αφαιρεί τις λεπτομέρειες, να εστιάζει στο κέντρο, να βρίσκει ομοιότητες και διαφορές σε αυτό που πραγματεύεται ή την προϋπάρχουσα γνώση που μπορεί να έχει ή στη γνώση που του δίνεται ώστε να απαντήσει το ερώτημα και στο τέλος να οδηγείται στη λύση μέσω αυτής της διαδικασίας».
Ήδη, εφαρμόζεται αυτή η παιδαγωγική στην Αμερική και την Αγγλία.
Όπως λέει, θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε όλα τα μαθήματα, υπάρχει, εξάλλου, η πρόταση η υπολογιστική σκέψη, που είναι ο πυρήνας της υπολογιστικής παιδαγωγικής, να αποτελεί μία βασική δεξιότητα από το δημοτικό σχολείο πέρα από την αριθμητική, τη γραμματική και την ανάγνωση, που να ολοκληρώνει τον άνθρωπο.
«Θέλει ιδιαίτερη υποστήριξη γιατί απαιτεί εργαλεία μοντελοποίησης και προσομοίωσης και η Ελλάδα δεν είναι σε θέση, δυστυχώς, να παρέχει σε όλα τα σχολεία», αναφέρει.
Πιο κοντά στον στόχο της
Από τη στιγμή που ο οίκος Lampert εξέδωσε το βιβλίο της, μπήκε ένα ακόμα λιθαράκι για να κτίσει την ακαδημαϊκή καριέρα που ονειρεύεται. «Πλέον, μπορώ να φτάσω πιο κοντά στο στόχο μου, που είναι να ασχοληθώ με τη διδακτική των φυσικών επιστημών μέσα από το STEM και τη ρομποτική. Είναι ένα παραπάνω ίσως συν για το βιογραφικό μου.
Άνοιξα μια πόρτα σε έναν μεγαλύτερο κλάδο έρευνας», αναφέρει. Αφού πάρει το πτυχίο της από το Παιδαγωγικό, θέλει να συνεχίσει με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές. Ένας τομέας που, επίσης, θα την ενδιέφερε είναι η νευροεπιστημονική προσέγγιση της διδακτικής των φυσικών επιστημών.
Η Μαρία δεν θέλει να φύγει εκτός συνόρων, παρόλο που από τη Β΄Λυκείου είχε προτάσεις από το εξωτερικό.
«Θεωρώ ότι πρέπει να ενδυναμωθεί το δυναμικό αριστείας της χώρας μας, γιατί αν δεν ενδυναμωθεί τώρα, δεν θα ενδυναμωθεί ποτέ. Το brain drain πρέπει να σταματήσει», τονίζει.
Υπενθυμίζεται πως όταν ήταν μαθήτρια της Γ’ τάξης του Λυκείου Γαζίου, ως αρχηγός της ομάδας Diasat, που εκπροσώπησε την Ελλάδα στους τελικούς του 2016 European Cansat Competition, συμπεριλήφθηκε στο περιοδικό Science News for Students ως η πρώτη καλύτερη Ελληνίδα και τρίτη παγκόσμια μελλοντική επιστήμονας.
Τονίζει πως ό,τι έχει κάνει μέχρι σήμερα το χρωστάει στην οικογένειά της αλλά και στον «επιστημονικό της πατέρα», όπως λέει, καθηγητή φυσικής, υπεύθυνο σήμερα του 1ου ΕΚΦΕ Ηρακλείου, κ. Αστρινό Τσουτσουδάκη.