Λειτουργούν χωρίς τον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό, στεγάζονται σε ακατάλληλα κτήρια και, όμως, έχουν την… πολυτέλεια να απορρίπτουν δωρεές, γιατί προέρχονται από Ιδρύματα και όχι την Πολιτεία.
Με δεδομένο ότι το κράτος θα έπρεπε να φροντίζει για τις ανάγκες των σχολείων, η υπόθεση των σχολείων της Μαγνησίας, που θέλησαν να απορρίψουν την προσφορά από το Ίδρυμα Μποδοσάκη φέρνει ξανά στην επιφάνεια ανάλογο περιστατικό που είχε γίνει την περσινή σχολική χρονιά στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Ηρακλείου με το “Ίδρυμα Νιάρχος”.
Κάποιοι είπαν “ναι”
Συνολικά 21 Γυμνάσια από τα 34 που λειτουργούν στη Μαγνησία κατέθεσαν αίτημα χορηγίας προς το Ίδρυμα Μποδοσάκη, για τον εξοπλισμό εργαστηρίων, μετά από σχετικό έγγραφο που έλαβαν από τον διευθυντή Εκπαίδευσης Μαγνησίας, Σωκράτη Σαβελίδη, με την ιδιότητα του προέδρου των Εργαστηριακών Κέντρων Φυσικών Επιστημών.
Ακολούθησε πριν τέσσερις εβδομάδες ανακοίνωση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Μαγνησίας, η οποία έκανε λόγο για προσπάθεια εμπορευματοποίησης της Παιδείας και καλούσε τους Συλλόγους και τους διευθυντές των Σχολείων να μην δεχθούν τη χορηγία του Ιδρύματος Μποδοσάκη για το «βασικό εξοπλισμό» των εργαστηρίων των Γυμνασίων.
“Σε περίπτωση που το προηγούμενο διάστημα την αποδέχθηκαν, με συλλογικές διαδικασίες να ακυρώσουν τη χορηγία” τονιζόταν στην ανακοίνωση της ΕΛΜΕ.
Μάλιστα η ΕΛΜΕ απηύθυνε έκκληση προς το Υπουργείο Παιδείας να παρέμβει άμεσα προκειμένου “να μην επιτρέπει στις εταιρείες να εισέρχονται στους χώρους των σχολείων με το πρόσχημα χορηγικών προγραμμάτων”.
Για το θέμα έκανε παρέμβαση ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έκανε λόγο για απογοητευτική ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Μαγνησίας και για ανάγκη να αναβιώσει η παράδοση των δωρεών.
Το Ίδρυμα ξεκαθαρίζει, μεταξύ άλλων, πως «ήδη, πολλά ΕΚΦΕ ανά τη χώρα έχουν ανταποκριθεί θετικά στην πρόσκληση αυτή, καταγράφοντας τις ανάγκες των σχολείων σε βασικό εξοπλισμό εργαστηρίων και αναδεικνύοντας τη χρησιμότητα ύπαρξης του εξοπλισμού αυτού (π.χ. δοκιμαστικοί σωλήνες, καμινέτα, μικροσκόπια κτλ), ο οποίος επιτρέπει τη διεξαγωγή απλών, βασικών πειραμάτων με υψηλό εκπαιδευτικό όφελος για τα παιδιά.
Καμία «χορηγία» δεν έχει εγκριθεί ή δρομολογηθεί αυτή τη στιγμή από το Ίδρυμα Μποδοσάκη, καθώς είναι σε εξέλιξη τόσο η καταγραφή των αναγκών όσο και η αναζήτηση πόρων, πλέον αυτών που διαθέτει το ίδιο το Ίδρυμα στο πλαίσιο των σκοπών του, για την υλοποίηση του προγράμματος αυτού.
Επισημαίνεται ότι, ως Κοινωφελής Οργανισμός, το Ίδρυμα Μποδοσάκη έχει διαθέσει από την αρχή της λειτουργίας του περισσότερα από 400 εκ ευρώ για την εκπλήρωση των σκοπών του.
Τα χρήματα αυτά έχουν δαπανηθεί δίνοντας έμφαση στη μείωση της ανισότητας των ευκαιριών, στην εκπαίδευση των νέων, στη βελτίωση ιατρικών και ερευνητικών υποδομών και στην προώθηση της προστασίας του περιβάλλοντος.
Ο προϋπολογισμός για την ενίσχυση της παιδείας αποτελεί σε ετήσια βάση περίπου το 50% του συνολικού προϋπολογισμού του Ιδρύματος. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για δωρεές και όχι για χορηγίες, καθώς το Ίδρυμα Μποδοσάκη επιτελεί κοινωνικό έργο και δεν επιδιώκει ούτε επιζητά κανενός είδους εμπορική ή άλλη αναγνώριση για το έργο αυτό».
“Πέταξε το πουλί”
Η «Π» είχε αποκαλύψει πριν από έναν χρόνο την αρνητική στάση που τήρησαν εκπαιδευτικοί από το Καλλιτεχνικό Σχολείο Ηρακλείου απέναντι στην πρόθεση για δωρεά από το Ίδρυμα Νιάρχου.
Αφού έγιναν συζητήσεις, συμβούλια και διαβουλεύσεις, τελικά το Ίδρυμα πήρε πίσω την προσφορά.
«Η προσφορά πήγε περίπατο, το πουλάκι πέταξε. Οι άνθρωποι ενδιαφέρθηκαν μόνοι τους, αλλά, τελικά, έκαναν πίσω.
Και να σκεφτεί κανείς ότι το Καλλιτεχνικό είναι ένα σχολείο χωρίς καν δικό του κτήριο, που στεγάζεται σε λυόμενες αίθουσες και σε υπόγεια του Μουσικού Σχολείου», σχολίασε στην «Π» άνθρωπος του σχολείου.
Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηρακλείου, κ. Ζαχαρίας Ρηγάκης, αναφέρει στην «Π» πως «υλικοτεχνική υποδομή δεν υπάρχει στα σχολεία και όταν έρχεται ένα Ίδρυμα και κάνει μια δωρεά, πρέπει να αναλογιστούμε όλοι τι είναι λογικό και τι δεν είναι, γιατί έχει χαθεί η λογική».
Σημειώνει ότι στο 1ο Εργαστηριακό Κέντρο Ηρακλείου πριν από δύο χρόνια είχε γίνει δωρεά από το Ίδρυμα Νιάρχου και απέκτησε ένα νέο εργαστήρι.
«Η Πολιτεία δεν μπορεί να καλύψει τέτοια κόστη. Θα έπρεπε να μεριμνήσει, όπως αρμόζει σε ένα ευνομούμενο κράτος το έτος 2018.
Όμως, υπάρχει ζήτημα αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί και τίθενται διλήμματα στην εκπαιδευτική κοινότητα να απαντήσουμε αν θα γίνονται δεκτές ή όχι οι δωρεές, κι εγώ προσωπικά προβληματίζομαι», αναφέρει.
Όπως λέει, ο ιδιώτης έρχεται να μπει εκεί που η Πολιτεία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των σχολείων, εκεί ακριβώς μπαίνουν και τα ηθικά διλήμματα κατά πόσο είναι επιτρεπτό αλλά και τι υπηρετεί η μη αποδοχή της δωρεάς, αν έχει νόημα.
Στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Ηρακλείου οι εκπαιδευτικοί βρέθηκαν σε αδιέξοδο άλλοι είπαν «ναι», άλλοι «όχι» στη δωρεά και, τελικά, το Ίδρυμα Νιάρχου αποχώρησε.