Με δύο κείμενα τους η Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη και ο Σύλλογος Φίλων του Πανεπιστημίου Κρήτης αποχαιρετούν τη φιλόλογο Γεωργία Ορφανού, ένα σπουδαίο πνευματικό τέκνο της πόλης που άφησε ανεξίτηλη προσφορά στη διαδρομή της. Όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στην ανακοίνωση τη Βικελαίας,
«… Έτσι ήταν πάντοτε. Ας μου επιτραπεί ο όρος ριζιμιό αγκωνάρι της γνώσης, ένα από τα μοναδικά πνευματικά μας στηρίγματα, όσο τη θυμάμαι και όσα χρόνια υπηρετώ την Βικελαία Βιβλιοθήκη. Σ’ εκείνη η κάθε μου και κάθε μας απορία εύρισκε καταφυγή παράλληλα δε αποτελούσε και την αφετηρία στην επίλυση του αγνώστου, της καθεμιάς αμφιβολίας μας.
Αυτή ήταν η κυρία Γεωργία και έτσι μας είχε συνηθίσει. Μία πραγματική Καστρινή Κυρία που διαρκώς αγωνιούσε και μέλημά της ήταν η πορεία της αγαπημένης της Βικελαίας.
Πάντα μ’ ένα καλοσυνάτο χαμόγελο και με μία μοναδική μητρική στοργή αντιμετώπιζε εμάς τους εργαζόμενους της Βιβλιοθήκης, όταν ανέβαινε από εκείνη την παλιά ευρύχωρη σκάλα, που δεν υπάρχει τώρα πια…
Γενναιόδωρη από τη φύση της με φιλομάθεια και ευθυκρισία, την οποία σε συνάρτηση με την ευρυμάθειά της, το ήθος και την ευγένειά της, και φυσικά την απύθμενη μνήμη της, αποτελούσαν μία διαρκή και αστείρευτη πηγή γνώσης.
Κρητικολάτρης, εραστής της λεπτομέρειας, της ακρίβειας και της οικονομίας του λόγου. Λάτρης της έρευνας, υπηρέτησε και εκείνη μαζί μ’ άλλους Μεγάλους! στο ιστορικό λύκειο Κοραής. «Προσέχετε τη λέξη…» συχνά επαναλάμβανε, προτρέποντάς μας μακριά από κίβδηλες και ψεύτικες δήθεν μοντέρνες εκφράσεις που οδηγούν στην προχειρότητα και στην ευτέλεια αφενός και αφετέρου αντίθετη σε κάθε είδους συμβιβασμό.
Τυπωμένη έντονα στη μνήμη μου η σεβάσμια μορφή της! από την τελευταία συνάντηση στην αίθουσα συσκέψεων της Βικελαίας Βιβλιοθήκης, προκειμένου να διευθετηθούν διάφορα θέματα του περιοδικού «Παλίμψηστον», μαζί με τον Φίλιππο, τη Σοφία, τον Κώστα, τον Δημήτρη και την Στεφανία, αφού η κυρία Γεωργία υπήρξε ένα από τα παλαιότερα μέλη της συντακτικής και συντονιστικής του επιτροπής. Όμως οι μνήμες τελειωμό δεν έχουν…
Συχνά έρχονται και παρέρχονται, ανεβοκατεβαίνουν και φέρνουν στο μυαλό μας εκείνες τις αλλοτινές στιγμές που προσέφεραν εκείνοι που δεν είναι πλέον κοντά μας. Ας είναι αυτές οι μνήμες και ο τελευταίος δικός μας αποχαιρετισμός, των εργαζομένων της «Β.Δ.Β.» που τόσο κοντά τη ζήσαμε, σ’ αυτή την πολυσέβαστη καστρινή αρχόντισσα, στην αγαπημένη μας κυρία Γεωργία».
Αντίστοιχα στον αποχαιρετισμό του ο Σύλλογος Φίλων του Πανεπιστημίου Κρήτης, τονίζουν μεταξύ άλλων: «Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας με βαθύτατη θλίψη πληροφορηθήκαμε την εκδημία για την «ποθεινήν πατρίδα» ενός ιδρυτικού μέλους μας, μιας έξοχης δέσποινας της πόλης μας, μιας πραγματικής κυρίας, της Γεωργίας Ιωαν. Ορφανού.
Πτυχιούχος με άριστα της Φιλοσοφικής του Αριστοτελείου, η νεαρή Γεωργία Τζουανάκη-Ορφανού προσελήφθη στο Λύκειο «Ο Κοραής» ως φιλόλογος, όπου διακρίθηκε όχι μόνο για την εμπνευσμένη διδασκαλία της, αλλά και για την εξαιρετική της σχέση με τα παιδιά. Αγαπούσε το αντικείμενό της και έδινε νου και καρδιά.
Αργότερα, η ιδέα του νέου Πανεπιστημίου την ενθουσίασε. Και όπως στα πρώτα χρόνια το Πανεπιστήμιό μας είχε πολλές ανάγκες, η Γεωργία, Αντιπρόεδρος τότε του Συλλόγου μας, διέθετε αμέτρητες ώρες σε συσκέψεις, συναντήσεις, σχεδιασμούς και σε αναζήτηση πόρων. Αγωνίστηκε τον αγώνα τον καλό, εκείνους τους ηρωικούς καιρούς…
Μετά την απώλεια του συζύγου της, παρηγοριά και ελπίδα βρήκε στα λατρευτά της εγγόνια. Τι ανεκτίμητο «φάος ηελίοιο» για εκείνη, η πανέμορφη σειρά των εγγονιών της!
Η Βικελαία Βιβλιοθήκη, πριν λίγα χρόνια, εξέδωσε τα «Νοσταλγικά», της Γεωργίας, με αναμνήσεις της από την εφηβική και νεανική της ηλικία. Ένα χαριτωμένο βιβλίο, που μας μεταφέρει νοερά κάποιες δεκαετίες πίσω…
Η Γεωργία μας θα μείνει πάντα στην καρδιά μας».