Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών, μια μεγάλη μορφή του Παγκρατίου και του ελληνικού μπάσκετ, ο Αλέκος Κοντοβουνήσιος, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο αποτύπωμα στο άθλημα που υπηρέτησε με πάθος και ήθος. Ο Κοντοβουνήσιος ειχε διατελέσει και προπονητής του “Ηράκλειο”ΟΑΑ(1976-78) και απο τότε είχε κάνει πολλούς φίλουσ στο Ηράκλειο το οποίο επισκεπτόταν συχνά.
Ο Αλέκος Κοντοβουνήσιος υπήρξε ένας άνθρωπος που αγάπησε πραγματικά το άθλημα, δίνοντας ψυχή και καρδιά σε κάθε του βήμα, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής και μέντορας των νεότερων γενιών.
Με την πορεία του, την εποχή του απόλυτου ερασιτεχνισμού και της πορτοκαλάδας, ενέπνευσε πολλά παιδιά να αγαπήσουν το μπάσκετ, μεταδίδοντας γνώσεις, αξίες και πίστη στη σκληρή δουλειά, χωρίς ποτέ να επιδιώκει τα φώτα της δημοσιότητας.
Η ευγένεια και η συνέπειά του, μέσα και έξω από τα γήπεδα, τον έκαναν αγαπητό σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.
Το ελληνικό μπάσκετ χάνει έναν σπουδαίο άνθρωπο που πρόσφερε με ανιδιοτέλεια, αλλά το αποτύπωμά του “Ζογκλέρ” θα παραμείνει ζωντανό στα γήπεδα και στις καρδιές όλων όσοι συνεργάστηκαν μαζί του.
Ο Αλέκος Κοντοβουνήσιος γεννημένος στην Αθήνα στις 3 Νοεμβρίου του 1937, ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ σε ηλικία 15 ετών μετά από προτροπή του αείμνηστου Νότη Μαστρογιάννη, που ξεχώρισε το ταλέντο του, και εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους γκάρντ της εποχής φορώντας την φανέλα του Παγκρατίου (που ήταν και η μεγάλη του αγάπη) και του Τρίτωνα. Στο Παγκράτι έπαιζε ταυτόχρονα ποδόσφαιρο, μπάσκετ και βόλεϊ!
Το 1961 πήρε μεταγραφή για τον Τρίτωνα του Μπλούη Διακάκη. Επέστρεψε το 1967 στο Παγκράτι και σταμάτησε να παίζει μπάσκετ σε ηλικία 44 ετών στο Παλαιό Φάληρο, στο οποίο ήταν παράλληλα και προπονητής.
Αγωνίσθηκε στην Α΄ Εθνική για 9 χρόνια (171 παιχνίδια με 1.699 πόντους) και έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο “ζογκλέρ” και “χορευτής” εξαιτίας των εκπληκτικών του ασίστ και του καλού χειρισμού της μπάλας. Φόρεσε την φανέλα με το εθνόσημο από το 1959 μέχρι το 1967 ενώ διετέλεσε και αρχηγός της (με 67 συμμετοχές και 188 πόντους).
O καλός του φίλος Μιχάλης Δασκαλάκης ειχε γράψει για αυτόν.