Ένα όμορφο οικογενειακό παραμύθι συνέγραψαν ο πατέρας Κώστας Χριστόφορος και ο γιος του Δημήτρης, με την ταυτόχρονη αγωνιστική τους παρουσία στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα πάλης υποταγής που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Λουτράκι.
Αγωνιζόμενοι με το εθνόσημο στο στήθος, εκπροσώπησαν επάξια τον σύλλογό τους (Μίνωας) και την ηρακλειώτικη πάλη, σε ένα άθλημα που δεν είναι ευρύτερα γνωστό αλλά έχει πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθεί και σε τοπικό επίπεδο.
Περήφανος πατέρας ο Κώστας Χριστόφορος, είδε τον κανακάρη του να μάχεται σαν …λιοντάρι και να καταλαμβάνει την 5η θέση στην κατηγορία του (U15), χάνοντας στις λεπτομέρειες μια θέση στο βάθρο ενώ εκείνος, συμμετέχοντας στην κατηγορία των Masters (βετεράνοι), κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.
«Την επόμενη φορά θα είμαι εγώ στο βάθρο κι εσύ θα με χειροκροτείς», είπε ο μικρός στον μπαμπά, αποτυπώνοντας το πείσμα που τον διακρίνει και τη θέληση να φθάσει όσο πιο ψηλά μπορεί.
Το αγωνιστικό τμήμα πάλης υποταγής (Grappling όπως ονομάζεται διεθνώς) του Μίνωα, λειτουργεί εδώ και αρκετούς μήνες, με τον 13χρονο Δημήτρη Χριστόφορο, να είναι ένα από τα παιδιά που ξεχώρισαν με τη μαχητικότητά τους από την πρώτη στιγμή, υπό την προπονητική επίβλεψη και καθοδήγηση του πατέρα του. Την πρόκριση για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, την εξασφάλισε μέσα από τους Πανελλήνιους αγώνες της Λάρισας.
«Τον έβλεπα ότι έχει περιθώρια εξέλιξης και τον ενθάρρυνα.Είναι καλός και στην ελληνορωμαϊκή πάλη αλλά τώρα είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί σε ένα Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Για να πω την αλήθεια, φοβήθηκα στον πρώτο του αγώνα απέναντι σε έναν πολύ σκληρό αντίπαλο από το Τατζικιστάν όμως ο μικρός δεν ψάρωσε, έπαιξε με τσαμπουκά όλους τους αγώνες του και έφθασε κοντά σε ένα μετάλλιο. Δεν φοβήθηκε το γεγονός ότι ήταν μικρότερος κατά 2 χρόνια από τους αντιπάλους του. Έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει στην παγκόσμια σκηνή. Έχει δουλέψει πολύ και σύντομα θα έρθουν ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις», σημειώνει ο Κώστας Χριστόφορος και περιγράφει το συναίσθημα να αγωνίζεται παράλληλα με τον γιο του:
«Ηταν τρομερό πραγματικά, σε κάνει να ανατριχιάζεις. Ο Δημήτρης πιστεύω είναι πιο σκληρός από μένα μέσα στο ταπί και θέλει να φθάσει ψηλά. Ελπίζω ότι αυτή η διάκριση θα παρακινήσει και τα άλλα παιδιά στον σύλλογό μας να δουλέψουν ακόμα πιο πολύ, σε ένα άθλημα που θεωρώ ότι έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης».
Στα χνάρια του παππού
Το παλαιστικό DNA του μικρού Δημήτρη, οφείλεται φυσικά στον συνονόματο παππού του, έναν από τους κορυφαίους παλαιστές που έχει αναδείξει η Κρήτη με πολλές εγχώριες και διεθνείς διακρίσεις.
Μάλιστα το 2015 και σε ηλικία 64 ετών, ο Δημήτρης Χριστόφορος είχε κατακτήσει χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα πάλης βετεράνων (με προπονητή τότε τον γιο του Κώστα), με τον εγγονό του δέκα χρόνια μετά, να αγωνίζεται με τη σειρά του σε μια σπουδαία διεθνή διοργάνωση.
«Είχα πολύ άγχος στην αρχή γιατί ήταν η πρώτη μου φορά που συμμετείχα σε ένα Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ξέρω ότι πολλοί αθλητές δεν έχουν καταφέρει ποτέ να κατακτήσουν μια τέτοια θέση αλλά εγώ δεν τέλειωσα, μόλις άρχισα και με πολύ περισσότερη πλέον όρεξη. Η 5η θέση στον κόσμο μου έδωσε κίνητρο να προσπαθήσω ακόμα περισσότερο γιατί κατάλαβα ότι μπορώ να φτάσω πιο ψηλά», λέει ο Χριστόφορος τζούνιορ που φιλοδοξεί κάποια στιγμή να ξεπεράσει τον παππού του.
Μιλώντας για τη συνύπαρξη με τον πατέρα του στους αγώνες του Λουτρακίου, ανέφερε: «Ήταν τρομερό που αγωνιστήκαμε μαζί με τον πατέρα μου σε αυτό το Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Πήρα τρομερή ψυχολογία βλέποντάς τον να αγωνίζεται και να μη φοβάται. Ήταν κάτι αξέχαστο για μένα και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Δημήτρης είναι και άριστος μαθητής στο Γυμνάσιο (19,4), συνδυάζοντας άψογα τις σχολικές του υποχρεώσεις με τον αθλητισμό.
«Ποτέ δεν τον πίεσα να γίνει αθλητής και με χαροποιεί που είναι παράλληλα πολύ καλός μαθητής. Το πρόγραμμά του μόνο εύκολο δεν είναι, κάνει συνολικά 9 προπονήσεις την εβδομάδα, τις 4 από αυτές ατομικές», λέει ο πατέρας του.
Στο βάθρο ο πατέρας
Για τον αρχιπυροσβέστη Κώστα Χριστόφορο, η συμμετοχή στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα πάλης υποταγής στο Λουτράκι, ήταν η πρώτη επίσημη σε αγώνες.
«Στην προπόνηση τα πήγαινα πολύ καλά, κέρδιζα πολύ νεότερούς μου αθλητές και είπα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στην κατηγορία Masters. Δεν εκπλήσσομαι με το χάλκινο μετάλλιο. Το περίμενα και ήρθε», τονίζει ο προπονητής του Μίνωα που έχει να επιδείξει πολλές επιτυχίες μέσα στο 2025.
«Μετά από τις μεγάλες επιτυχίες στο παγκόσμιο πρωτάθλημα πάλης στην άμμο που κατέκτησε η αθλήτριά μας, Δήμητρα Ανδρούτσου, ήρθε και η πέμπτη θέση του Δημήτρη και στο τέλος το δικό μου μετάλλιο. Ξέραμε πόσο σκληρά έχουμε δουλέψει στον σύλλογο και περιμέναμε τις συγκεκριμένες διακρίσεις. Συνεχίζουμε δυνατά γιατί υπάρχουν άμεσοι στόχοι στις αρχές του 2026».
