Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ μπερδεμένος μετά το παιχνίδι του Σαββάτου στο Αγρίνιο και περίμενα να καθίσει λίγο ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε από το αποτέλεσμα, την εμφάνιση του ΟΦΗ και την διαιτησία. Προσπάθησα να βάλω σε μια τάξη τις σκέψεις μου και να γράψω για αυτά που είδα χωρίς συναισθηματισμούς και με μια ψύχραιμη και όσο γίνεται αντικειμενική προσέγγιση. Έχει γίνει πολύς θόρυβος για την διαιτησία, κυρίως μετά τις δηλώσεις του Βασίλη Λαμπρόπουλου αλλά η αίσθηση που έχω είναι ότι ξεκινώντας ή μένοντας σε αυτό το κομμάτι είναι σαν να βλέπει κανείς το δέντρο και να χάνει το δάσος: τα προβλήματα του ΟΦΗ είναι βαθύτερα και αυτά θα επιχειρήσουμε να δούμε παρακάτω.
Είναι η εύκολη λύση να ρίχνεις το ανάθεμα στην διαιτησία: όχι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα αλλά, τα αίτια για την κρίση που βιώνει ο ΟΦΗ σε αυτό το πρώτο κομμάτι της σεζόν είναι πιο σοβαρά και ξεκινούν από την κακή ανάλυση της περσινής πορείας που έγινε το καλοκαίρι αλλά και από τις αλλαγές που συνέβησαν σε διοικητικό επίπεδο. Το πιο απλοικό και εύκολο είναι να ρίξεις το φταίξιμο στην διαιτησία και να θάψεις κάτω από το χαλάκι τα προβλήματα, αγωνιστικά και μη που υπάρχουν από την αρχή της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Το δύσκολο είναι να εντοπίσεις τα λάθη και να τα διορθώσεις.
Σε ότι αφορά τα εντός αγωνιστικού χώρου, σίγουρα δεν φταίνε οι διαιτητές για τα αδικαιολόγητα νεύρα που βγάζουν στο γήπεδο οι ποδοσφαιριστές της ομάδας και για τα λάθη, τα οποία δυστυχώς για τον ΟΦΗ πληρώνονται μέχρι τώρα όλα, ένα προς ένα. Φταίει ο Βεργέτης που απέβαλε τον Χριστογεώργο στην Λιβαδειά για την ανοησία του να βγει και διώξει με το χέρι εκτός περιοχής και για την δεύτερη κίτρινη(κόκκινη) στον Νους που πάτησε τον Τσοκάι; Ευθύνεται ο Παπαδόπουλος για την βλακεία του Σενγκέλια να τραβήξει από τα μαλλιά τον Αντονίσε στην αναμέτρηση με την Κηφισιά; Ή στο Αγρίνιο ο Κατοίκος, ο οποίος είναι κακός διαιτητής αλλά προφανώς είδε ότι όλοι είδαμε στην φάση του Ανδρούτσου με τον Στάγιτς: ο παίκτης του ΟΦΗ στην επαναφορά του μετά την διεκδίκηση της μπάλας στον αέρα έπεσε άτσαλα στον αντίπαλο του και τον χτύπησε με το χέρι στο πρόσωπο. Όμως ακόμα κι αν για την οικονομία της συζήτησης δεχθεί κάποιος ότι δεν υπήρξε πέναλτι ούτε κάρτα, ο ΟΦΗ που ακριβώς υπάρχει στην εξίσωση του ματς μετά το 2-2 και γιατί στο γήπεδο φαινόταν ότι υπήρχε μόνο ο Παναιτωλικός; Φέτος η κρητική ομάδα τελείωσε δυο ματς με 10 παίκτες και ένα με 9. Τα έχασε όλα με τελείως διαφορετικό τρόπο.
Στην Λιβαδειά ξέχασε… να μπει στο γήπεδο και είχε δεχθεί ήδη το 1-0 στα 29 δευτερόλεπτα του αγώνα πολύ πριν από την πρώτη κόκκινη του Χριστογεώργου ενώ η αποβολή του Νους ήρθε στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους μην αφήνοντας κανένα περιθώριο για την διεκδίκηση ενός θετικού αποτελέσματος με τον ΟΦΗ να καταρρέει μετά το 65΄ και να δέχεται την πρώτη μεγάλη σφαλιάρα. Με τη Κηφισιά στο Παγκρήτιο έμεινε με 10 ενώ και πάλι νωρίτερα είχε μείνει πίσω στο σκορ. Παρόλα αυτά ισοφάρισε αλλά από κει και πέρα έκανε κάκιστη διαχείριση με συνέπεια μετά το 75΄ να έρθει το 1-3.
Στο Αγρίνιο είδαμε ένα παιχνίδι μέχρι το 2-2 και ένα άλλο τελείως διαφορετικό μετά από την δεύτερη ισοφάριση. Ο ΟΦΗ είχε ένα μέτριο πρώτο ημίχρονο, ελέγχοντας όμως το ρυθμό απέναντι σε μια ομάδα που δεν είχε ούτε μια τελική στην εστία. Η δε δική του μοναδική καλή στιγμή προήλθε από μια έξυπνη μπαλιά του Ανδρούτσου στον Νους με τον Αργεντίνο όμως να κάνει ένα πολύ κακό τελείωμα. Στην επανάληψη μπήκε πιο δυνατά πέτυχε ένα γκολ από ένα πέναλτι-δώρο του αντιπάλου και παρότι ισοφαρίστηκε άμεσα μετά από μια ομαδική αδράνεια της άμυνας κατάφερε χάρις στην ποδοσφαιρική ιδιοφυία του Νέιρα να ξαναπάρει προβάδισμα. Ωστόσο μια διαφαινόμενη επικράτηση του ΟΦΗ απέναντι σε μια κακή ομάδα, μετατράπηκε αίφνης σε συντριβή με τους γηπεδούχους να πετυχαίνουν μέσα σε λίγα λεπτά τρία γκολ και να γυρίζουν το 1-2 σε 4-2. Ο Παναιτωλικός που έπαιζε στο β΄ μέρος χωρίς σέντερ φορ μετά την αναγκαστική αλλαγή του Αγκίρε, που είχε πολλές και σημαντικές απουσίες(Σιέλης, Κουντούρης, Άλεξιτς, Γαλιάτσος, Γκαρθία, Μλάντεν) και που είχε πετύχει μόλις 4 γκολ σε έξι ματς κατάφερε σε ένα ημίχρονο να σημειώσει άλλα 4 με την άμυνα του ΟΦΗ να είναι άφαντη.
Μετά την αποβολή του Ανδρούτσου η ομάδα του Ράσταβατς (αλλά και ο ίδιος ο κόουτς) παρέδωσε πνεύμα και έγινε έρμαιο στις ορέξεις των γηπεδούχων που μυρίστηκαν αίμα και εκμεταλλεύτηκαν κάθε λάθος. Έπρεπε να περάσουν δέκα λεπτά μετά την αποβολή για να αποφασίσει ο τεχνικός του ΟΦΗ να κάνει κίνηση από τον πάγκο με το σκορ να έχει ήδη φτάσει στο 3-2. Ωστόσο τα προβλήματα είχαν φανεί πριν από την αποβολή στην φάση του 1-1 με τον Λαμπρόπουλο να αφήνει τον Εστέμπαν να κάνει την σέντρα, τον Χριστογεώργο να μην βγαίνει για τη μπάλα, τον Κρίζμανιτς να αποτυγχάνει να διώξει προ του Ενκολολό και ο Μίχαλακ στο δεύτερο δοκάρι μόνος και ανενόχλητος να την στέλνει στα δίχτυα.
Το τρίτο γκολ σημειώθηκε σε μια στιγμή που λόγω του τραυματισμού του Χατζηθεοδωρίδη ο ΟΦΗ έπαιζε με 9 αλλά η φάση ξεκίνησε από την άλλη πλευρά με μια κούρσα που έκανε ξανά ανενόχλητος ο Μίχαλακ και την πάσα που κατέληξε μέσω…Καραχάλιου ως ασίστ στον Ενκολολό για το 3-2 με ευθύνη και του Χριστογεώργου.Όσο για το τέταρτο γκολ ξεκίνησε από λάθος διώξιμο του Λαμπρόπουλου πάνω στον Μπουχαλάκη που με έξοχη πάσα βρήκε τον Μίχαλακ και αυτός αφού πέρασε σαν να μην υπήρχαν τους Μαρινάκη, Λαμπρόπουλο, Λέουιςέδωσε την ασίστ στον Ενκολολό για το 4-2.
Ο ΟΦΗ είχε φροντίσει να μην αφήσει κανένα περιθώριο στον εαυτό του για να μπει ξανά στο ματς όταν λίγα λεπτά αργότερα ο Παναιτωλικός έμενε και αυτός με 10 λόγω της αποβολής του Στάγιτς. Η αριθμητική ισορροπία είχε αποκατασταθεί, το ματς είχε ακόμα 15΄μαζί με τις καθυστερήσεις και αν ο ΟΦΗ είχε καταφέρει να κρατήσει το 2-2 ή έστω το 3-2 θα είχε μια πιθανότητα να διεκδικήσει κάτι από το παιχνίδι αλλά με το 4-2 και την ψυχολογία στα τάρταρα η ελπίδα είχε πεθάνει.
Όποιος θεωρεί ότι το ματς για τον ΟΦΗ χάθηκε λόγω διαιτησίας είτε εθελοτυφλεί είτε δεν γνωρίζει βασικούς κανόνες του ποδοσφαίρου, το οποίο τιμωρεί όσους τους παραβιάζουν. Για άλλη μια φορά φέτος φάνηκε στο γήπεδο ο λάθος σχεδιασμός που έγινε το καλοκαίρι εξαιτίας της στρεβλής αίσθησης που υπήρχε ότι η περσινή σεζόν ήταν επιτυχημένη. Μεταγραφές πέραν της αγοράς του Νους δεν έγιναν κι αυτές που έγιναν ήρθαν καθυστερημένα και ο ΟΦΗ το πληρώνει όπως πληρώνει και τις λάθος επιλογές. Για παράδειγμα η σύγκριση Βούκοτιτς με Μπουχαλάκη βγάζει μεγάλο χαμένο τον ΟΦΗ. Ο πρώτος μπήκε αλλαγή στο 57΄και δεν ακούμπησε την μπάλα ενώ ο δεύτερος ξεκίνησε από την αρχή και ήταν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου. Κέρδισε δυο κίτρινες (Ανδρούτσος-Νους), κυριάρχησε στην μεσαία γραμμή και έβαλε την σφραγίδα του στο 4ο γκολ με την εκπληκτική μπαλιά του στον Μίχαλακ που εξέθεσε την άμυνα του ΟΦΗ. Μαζί της εκτέθηκε και ο Νίκος Νταμπίζας που αγνόησε τον Ηρακλειώτη χαφ για λογαριασμό ενός παίκτη που όσο έχει αγωνιστεί μέχρι τώρα δεν έχει παρουσιάσει απολύτως τίποτα. Κατά το σκεπτικό του Τεχνικού Διευθυντή δεν χωρούσε ο Μπουχαλάκης στο ρόστερ τουΟΦΗ γιατί είναι περασμένα 30 αλλά χωράει ο Βούκοτιτςκαι ο …αόρατος Μπαίνοβιτς που ένα μήνα τώρα είναι στις αποστολές αλλά δεν είναι…έτοιμος για να αγωνιστεί. Το ίδιο…αόρατος είναι φυσικά και ο Ζανελάτο αλλά οι υπεύθυνοι έκριναν ότι δεν χρειάζεται άλλη μεταγραφή εξτρέμ. Όπως έκριναν ότι δεν χρειάζεται ούτε 10άρι με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αντικαταστάτης του Νέιραπου στα 36 του παραμένει ο πιο επιδραστικός παίκτης αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να βγάζει 90λεπτα.
Και το ερώτημα είναι σε όλα αυτά που ακριβώς βρίσκεται η διοίκηση; Τι κάνει ο Μιχάλης Μπούσης; Η απόσταση Σικάγο-Ηράκλειο είναι μεγάλη όπως μεγάλα είναι και τα κενά που άφησαν οι αλλαγές του καλοκαιριού. Η ομάδα αποδυναμώθηκε παραγοντικά και αυτό αποτυπώνεται στο γήπεδο κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με την εικόνα της στο χορτάρι αλλά και με την εικόνα του αγωνιστικού χώρου που τρεις μήνες τώρα ετοιμάζεται κι ακόμα δεν είναι έτοιμος. Ακόμα και στο θέμα της διαιτησίας που ο ΟΦΗ έχει παράπονα τι έχει κάνει ο πρόεδρος του; Ή θεωρεί ότι με ένα στόρι ότι… συμφωνεί με τον Λαμπρόπουλο θα φοβίσει τον Λανουά και τους διαιτητές;
Ακριβώς στην επέτειο επτά χρόνων από την έναρξη της θητείας του Μιχάλη Μπούση (18/10/2018-18/10/2025) ο ΟΦΗ φώναξε ξανά ότι έχει σοβαρά προβλήματα, τα οποία δεν λύνονται ούτε με ευχολόγια, ούτε με ξόρκια, ούτε με συμπτωματικές νίκες τύπου Άρη. Έξι αγωνιστικές, 6 βαθμοί, η χειρότερη άμυνα στο πρωτάθλημα και οι βαριές ήττες από ομάδες τύπου Κηφισιά, Παναιτωλικού και Λεβαδειακού δεν αρμόζουν στην ιστορία του ΟΦΗ. Όταν το αντιληφθούν αυτό στην ΠΑΕ ελπίζουμε να μην είναι αργά και η γιορτή για τα 100 χρόνια μετατραπεί σε θρήνο…
ΥΓ: Αν ισχύουν αυτά που είπε ο Λαμπρόπουλος για την συμπεριφορά του Κατοίκου(δεν έχουμε λόγο να μην πιστέψουμε τον αρχηγό του ΟΦΗ) τότε ας επιληφθεί η ΚΕΔ και ας τον βάλει στην θέση του όπως και όσους διαιτητές θεωρούν ότι έχουν εξουσία με την σφυρίχτρα και μπορούν να κάνουν ότι θέλουν…