Η αποχώρηση του Μίλαν Ράσταβατς από τον ΟΦΗαποτέλεσε ουσιαστικά το «χρονικό ενός προαναγγελθέντος διαζυγίου». Ο Σέρβος τεχνικός έμεινε στον πάγκο σχεδόν ένα χρόνο, από τις 13 Οκτωβρίου 2024 έως τις 26 Οκτωβρίου 2025 και έφυγε έχοντας καταφέρει… και με δική του ευθύνη να είναι σε δυσμένεια από τον κόσμο ενώ ήταν ο προπονητής με τον οποίο ο ΟΦΗ έφτασε πέρυσι στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη παγίδα για Ράσταβατς: ο τελικός λειτούργησε, όπως έχουμε ξαναγράψει, ως παραμορφωτικός καθρέπτης μην αφήνοντας τον να διακρίνει την πραγματική εικόνα η οποία ήταν τελείως διαφορετική από εκείνη που έβλεπε ο ίδιος αλλά και οι υπόλοιποι μέσα στην ομάδα.
Η αλήθεια είναι ότι η άφιξη του Ράσταβατς πριν από ένα χρόνο έγινε δεκτή με ικανοποίηση από το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου: η θετική του παρουσία στον πάγκο του Αστέρα, και κυρίως το γεγονός ότι η κρητική ομάδα πάντα δυσκολευόταν απέναντι του με μόλις μια νίκη σε 12 αγώνες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ώστε να τύχει της ευρύτερης αποδοχής με την έλευση του στο Ηράκλειο: Δεν ήταν εύκολο γιατί ο Δέλλας αν και έμεινε λιγότερο διάστημα στον πάγκο(από τις 12/2/24 έως τις 11/10/24) είχε προλάβει, με την έντονη προσωπικότητα του να κερδίσει την εκτίμηση και τον σεβασμό τόσο στα αποδυτήρια όσο και στην(απαιτητική) εξέδρα. Με τον κόσμο να τον στηρίζει και με μια ομάδα στρωμένη και έτοιμη από τον προκάτοχο του ο Ράσταβατς δεν είχε παρά να κάνει τα απλά για να βάλει τις βάσεις για μια επιτυχημένη πορεία με την κρητική ομάδα. Δυστυχώς, όμως για τον ίδιο, ενώ ο ΟΦΗ είχε μαζί του ορισμένα πολύ καλά αποτελέσματα όπως τις νίκες με ΠΑΟΚ και Άρη στην Θεσσαλονίκη που έσπασαν παραδόσεις πολλών χρόνων δεν εκτίμησε σωστά τις καταστάσεις που βρήκε μπροστά του με μεγαλύτερο του λάθος την διαχείριση της ομάδας στον δρόμο προς τον τελικό.
Ο Ράσταβατς μπορεί να φεύγει από τον ΟΦΗ έχοντας προσθέσει στο βιογραφικό του ένα τελικό κυπέλλου που για τον ίδιο ήταν ο πρώτος και για την ομάδα ο τρίτος στην ιστορία της. Την ίδια στιγμή όμως του χρεώνεται ότι στο πρωτάθλημα τερμάτισε 8ος χωρίς νίκη στα πλέι οφ τα οποία ο ίδιος «θυσίασε» για το κύπελλο ενώ η παρουσία της ομάδας στον τελικό ήταν το απόλυτο ξενέρωμα για τους 17.000 φιλάθλους που ταξίδεψαν στην Αθήνα με την δίψα για ένα τρόπαιο. Προφανώς αυτά για τον Σέρβο τεχνικό μέτρησαν λιγότερο ή και καθόλου. Το κακό είναι ότι με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό λειτούργησαν όλοι στην ομάδα. Η λάμψη του τελικού τους μάγεψε, σε βαθμό που αρνούνταν να δουν την πραγματικότητα. Έτσι φτάσαμε σε ένα καλοκαίρι όπου όλα έγιναν λάθος και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε τώρα.
Την μεγαλύτερη ευθύνη, φυσικά, για να είμαστε δίκαιοι δεν την έχει ο Ράσταβατς, αλλά η διοίκηση και προσωπικά ο Μιχάλης Μπούσης ενώ σημαντικό μερίδιο φέρει και ο Διευθυντής Ποδοσφαιρικού τμήματος Νίκος Νταμπίζας, ο οποίος όπως όλα δείχνουν θα ακολουθήσει τον δρόμο του Ράσταβατς. Ο Μιχάλης Μπούσης τα άλλαξε όλα το καλοκαίρι αλλά οι αλλαγές έφεραν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Η αποχώρηση του Μηνά Λυσσάνδρουγια την ΑΕΚ δημιούργησε ένα κενό το οποίο ποτέ δεν καλύφθηκε. Αντί να επιλεγεί ένας CEO με ανάλογα χαρακτηριστικά ο πρόεδρος επέλεξε να κρατήσει τον τίτλο για τον εαυτό του την ίδια στιγμή που παραχωρούσε αυξημένες αρμοδιότητες στον Ηλία Πουρσανίδη. Αυτό δεν λειτούργησε αφενός μεν λόγω της απόστασης και αφετέρου γιατί ο Αντιπρόεδρος της ΠΑΕ ήταν δύσκολο να διαχειριστεί μόνος του ένα τόσο βαρύ χαρτοφυλάκιο. Παράλληλα υπήρξε η προσθήκη στο ποδοσφαιρικό τμήμα του Νίκου Νταμπίζα ως τεχνικού Διευθυντή ενώ η αποχώρηση του Θόδωρα Ελευθεριάδη για τον Παναθηναικόέφερε ένα ντόμινο αλλαγών και στα τμήματα υποδομής με την έλευση του Στέλιου Βενετίδη, έστω με ένα διαφορετικό ρόλο.
Ο Νίκος Νταμπίζας ποτέ δεν έδεσε με τον Μίλαν Ράσταβατς και γενικότερα με την ομάδα. Στην συνέντευξη τύπου μετά το ματς με τον Ατρόμητο ο Ράσταβατς άφησε αιχμές και για το περιορισμένο μπάτζετ αλλά και για τον τρόπο που χειρίστηκε τα μεταγραφικά ο Νταμπίζας. Λίγο αργά, βέβαια και ίσως όχι τόσο fair αλλά ο Ράσταβατς προτού φύγει έσπευσε να αποποιηθεί των ευθυνών του και να τις ρίξει όλες στην διοίκηση και τον ποδοσφαιρικό του προιστάμενο. Ουσιαστικά είπε ότι δεν αντικαταστάθηκε ποτέ ο Σίλβα(με τον Κρίζμανιτςπάντως να έχει αγωνιστεί ανελλιπώς σε όλα τα παιχνίδια πρωταθλήματος…) ότι οι παίκτες που αποκτήθηκαν στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου χρειάζονται περισσότερο χρόνο(την ώρα που μεταγραφές της τελευταίας στιγμής άλλων ομάδων όπως ο Μπουχαλάκης του Παναιτωλικού ή ο Ματουσαμί του παίζουν κανονικά) και ότι δεν αποκτήθηκε ο αντι-Νέιρα διότι δεν υπήρχε το μπάτζετ. Τα εντελώς αντίθετα δηλαδή, από όσα είχε πει πρόσφατα ο Νίκος Νταμπίζας στους δημοσιογράφους, τότε που ανέφερε μεταξύ άλλων ότι ο ΟΦΗ έχει δυο παίκτες σε κάθε θέση, ότι η ομάδα δεν χρειαζόταν δεκάρι και ότι ο Βούκοτιτς θα ήταν έτοιμος 100% μετά την διακοπή του Οκτωβρίου.
Δεν χρειάζονται περισσότερα για να καταλάβει κάποιος γιατί δεν λειτούργησε το νέο πλάνο του ΟΦΗαπό το καλοκαίρι. Με ένα μπάτζετ το μεγαλύτερο μέρος του οποίου πήγε στην αγορά ενός μόνο παίκτη( Νους) με προπονητή και Τεχνικό Διευθυντή να μην έχουν και τις καλύτερες σχέσεις και με την ομάδα να έχει φανερά δομικά προβλήματα ήταν επόμενο να φτάσει στο σημείο μηδέν και να καταλήξει να γίνει ο…Τζανετάκος της Ελληνικής Σούπερ Λιγκ με τις 4άρες εκτός έδρας και τις τριάρες εντός από ομάδες τύπου Λεβαδειακού, Παναιτωλικού Κηφισιάς, Ατρόμητου. Κάθε αλλαγή προπονητή(με εξαίρεση την περίπτωση Δέλλα) είναι και μια αποτυχημένη επιλογή της διοίκησης.
Μετά από επτά χρόνια ο ΟΦΗ έχει αλλάξει οκτώ προπονητές και πάει για τον ένατο. Ο Μιχάλης Μπούσης έρχεται από τις ΗΠΑ μετά την διακοπή του Νοεμβρίου, γύρω στις 20 του μήνα και καλό θα είναι να μείνει στο Ηράκλειο, όσο περισσότερο χρόνο μπορεί, να «αφουγκραστεί» το κλίμα και την ατμόσφαιρα και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα όχι όπως μπορεί να του τα μεταφέρουν κάποιοι αλλά όπως πραγματικά είναι και να δώσει τις λύσεις για να βγει η ομάδα από το αδιέξοδο. Δυο μήνες έμειναν μέχρι τα γενέθλια, είναι κρίμα ο ΟΦΗ όταν θα σβήνει τα 100 κεράκια να βρίσκεται στο σημείο να παλεύει για την αγωνιστική του επιβίωση…