Ο ΟΦΗ πήγε στην Λιβαδειά για μια μάχη(υποτίθεται) του 5-8 γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ο αντίπαλος του είναι μια πολύ καλή ομάδα, προερχόμενη μάλιστα από μια εμφατική νίκη επί του ΠΑΟΚ στο κύπελλο με σκορ 4-1. Και πως μπήκε στο παιχνίδι η ομάδα του Ράσταβατς; Κάνοντας ένα γκολ δώρο μόλις στα 29΄΄στον Λεβαδειακό, και άλλα δυο δώρα-αποβολές η πρώτη στο 26΄από τον Χριστογεώργο και η δεύτερη στα 10΄΄του β΄ μέρους από τον Νους και η σεμνή τελετή τελείωσε πριν καν αρχίσει…
Αν σταθούμε στο σκορ του αγώνα(4-0) θα δούμε το δέντρο και θα χάσουμε το δάσος. Το να χάνεις με αυτό το σκορ από τον Λεβαδειακό που είναι άμεσος διεκδικητής μιας θέσης στο γκρουπ που θέλεις να μπεις είναι κάτι που δεν χωνεύεται εύκολα. Όπως δεν χωνεύεται καμιά βαριά ήττα, όταν αφορά τον ΟΦΗόποιος κι αν είναι ο αντίπαλος απέναντι του. Όπως δεν χωνεύτηκε ούτε η περσινή πεντάρα από τον ΠΑΟΚστο Ηράκλειο. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό αλλά ο τρόπος με τον οποίο ο ΟΦΗ αντιμετωπίζει τα παιχνίδια του από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Αυτά που είδαμε στην Λιβαδειά ήταν μια συνέχεια των Σερρών και της Λεωφόρου με τον ΟΦΗ να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη και να έχει την ίδια(κακή) νοοτροπία. Στις Σέρρες δεν φάνηκε στο αποτέλεσμα γιατί ο αντίπαλος ήταν ανίσχυρος αλλά από το ματς με τον ΠΑΟΚ και μετά βγήκαν στο φως όλες οι αδυναμίες του. Στην Λεωφόρο τρία τραγικά λάθη από Ανδρούτσο, Χριστογεώργο, Φούντα έφεραν τα δυο σε βάρος του γκολ πολύ νωρίς με τον ΟΦΗ να έχει τον άχαρο ρόλο να κυνηγάει την ανατροπή του 0-2. Ακριβώς το ίδιο έγινε και στην Λιβαδειά.
Ένα λάθος του Μπόρχα στην πρώτη φάση του παιχνιδιού έφερε το γκολ του Λεβαδειακού μόλις στα 29΄΄. Το ένα λάθος έφερε το άλλο και στο 26΄ο Χριστογεώργος βγήκε χωρίς λόγο από την περιοχή του και μετά από κακή συνεννόηση με τον Λαμπρόπουλο έδιωξε την μπάλα με το χέρι με συνέπεια να αποβληθεί αφήνοντας την ομάδα του με 10 παίκτες. Ένα λάθος που το κάνει για πολλοστή φορά(μια με τον Αστέρα Τρίπολης στον ημιτελικό δεν κόστισε ελέω Μπάκιτς, μια με τον Ατρόμητο στο τελευταίο ματς των πλέι οφ όπου πάλι δεν κόστισε αφού καταλογίστηκε-κακώς-φάουλ σε βάρος του που δεν υπήρχε, μια κόντρα στον ΠΑΟΚ όπου την γλίτωσε από το οφσάιντ του Γιακουμάκη και άλλη μια με τον Λεβαδειακό που «κρέμασε» την ομάδα του). Όμως τα λάθη δεν σταμάτησαν αφού ήρθε και ένα ακόμα από τον τραγικό Νους, ο οποίος στα πρώτα 10΄΄ του β΄ μέρους σε φάση που είχε την κατοχή της μπάλας πάτησε τον Τσοκάι και φυσικά είδε την δεύτερη κίτρινη που θα μπορούσε να είναι και απευθείας κόκκινη. Ο Αργεντίνος ήταν από την αρχή ερειστικός: στο 3΄έσπρωξε τον Τσάπρα και ο Βεργέτης του χαρίστηκε. Στο 11΄κλώτσησε χωρίς λόγο την μπάλα μακριά και δέχθηκε την πρώτη κίτρινη κάρτα. Κάποιος πρέπει να του τραβήξει (ποδοσφαιρικά) το αυτί γιατί με αυτή την συμπεριφορά όσο καλός παίκτης και να είναι δεν πρόκειται να πάει μακριά. Μετά από όλα αυτά να αναφερθεί κανείς στο ματς τι νόημα έχει; Ο Λεβαδειακός όταν ο ΟΦΗ έμεινε με 9 λειτούργησε ενστικτωδώς κάνοντας διαχείριση και λίγο έλειψε να το πληρώσει αφού ο ΟΦΗ που μόνο τότε άρχισε να μαζεύεται για να γλιτώσει τα χειρότερα πήγε να ισοφαρίσει με τον Φούντα στο 56΄αλλά ο Λοντίγκιν του είπε «όχι». Ο Παπαδόπουλος είδε τι πάει να γίνει, έβαλε τις φωνές και μέσα σε λίγα λεπτά οι παίκτες του σοβαρεύτηκαν και το εύθραυστο 1-0 έγινε 4-0. Κάπου σε αυτή την εξίσωση υπάρχει και ο Ράσταβατς.
Ο Σέρβος έχει την απόλυτη ευθύνη διότι σε ένα ακόμα παιχνίδι παρουσίασε μια ομάδα εντελώς απροετοίμαστη και χαλαρή λες και επρόκειτο για φιλικό. Αυτό συμβαίνει όμως εδώ και μισό χρόνο. Από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα ο ΟΦΗ σε 11 ματς πρωταθλήματος έχει μόλις 2 νίκες, 7 ήττες και 2 ισοπαλίες. Αν συνυπολογίσουμε και τα παιχνίδια κυπέλλου σε 14 αγώνες μετράει 8 ήττες, 3 νίκες και 3 ισοπαλίες. Απολογισμός που αν μη τι άλλο για μια ομάδα που(υποτίθεται) ότι έχει υψηλούς στόχους είναι ανεπίτρεπτος. Ο Ράσταβατς όχι μόνο με το κοουτσάρισμα του το οποίο σε πολλά παιχνίδια είναι από συντηρητικό έως φοβικό αλλά και με τις κατά καιρούς δηλώσεις του δείχνει ότι δεν έχει κατανοήσει σε ποια ομάδα είναι προπονητής, δεν έχει ένα συγκεκριμένο πλάνο παιχνιδιού(αλήθεια, που πήγε αυτό το περιβόητο πρέσινγκ που δοκίμαζε σε όλη την προετοιμασία στην Ολλανδία;) ενώ τίθεται εν αμφιβόλω ακόμα και η επιβολή του στα αποδυτήρια όταν υπάρχουν κρούσματα απειθαρχίας όπως αυτά με τον Νους. Ουσιαστικά πρόκειται για μια κατάσταση που διαιωνίζεται από πέρυσι χωρίς ο Σέρβος τεχνικός να μπορεί να την αλλάξει.
Το ξεκίνημα στο πρωτάθλημα είναι κατώτερο των προσδοκιών που υπάρχουν και τις οποίες ο ίδιος ο Μιχάλης Μπούσης τοποθέτησε ψηλά φέτος. Αν δεν το έχουν αντιληφθεί ορισμένοι οτιδήποτε λιγότερο από την 5η θέση θα συνιστά αποτυχία. Όπως και οτιδήποτε λιγότερο από τρείς νίκες στα επόμενα ισάριθμα παιχνίδια με Καλλιθέα(κύπελλο) και τα δυο εντός με Κηφισιά, Άρη που είναι τα πρώτα με κόσμο στο Παγκρήτιο μέχρι την διακοπή, θα είναι λόγος για σκληρές αποφάσεις και δραστικές αλλαγές από τους υπεύθυνους…