Μπορεί να ήταν ο αέρας από την γιορτή για τα 100 χρόνια, μπορεί -το πιθανότερο- να έκανε καλό η διακοπή. Όπως και να χει χρειάστηκαν να περάσουν 51 μέρες για να επανέλθει ο ΟΦΗ στις νίκες και το έκανε μεν με το δικό του τρόπο αλλά αυτό το τρίποντο στην Λάρισα μετράει διπλό. Είναι τεράστια η ανάσα που παίρνει το κρητικό συγκρότημα, μετά από τέσσερις σερί ήττες και τονώνει την αυτοπεποίθηση και το ηθικό ενόψει της συνέχειας η ο οποία είναι πιο δύσκολη. Στον ΟΦΗ αρέσει πολλές φορές να ταλαιπωρεί τον εαυτό του και να στέλνει τον κόσμο του στο φαρμακείο για υπογλώσσια: αυτό έκανε και στο AEL FC Arena μετά από ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο, το καλύτερο του μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα όταν έδωσε το δικαίωμα στην πολύ κακή ΑΕΛ να διεκδικήσει όχι μόνο την ισοπαλία αλλά και την ανατροπή-είχε γίνει δυο φορές στο παρελθόν με πιο πρόσφατη το Νοέμβριο του 2019 όταν το 0-2 στο πρώτο δεκάλεπτο είχε γίνει 3-2.
Μετά την τρίτη και τελευταία διακοπή για τις Εθνικές ο Κόντης παρουσίασε στο α΄ ημίχρονο τον καλύτερο φετινό ΟΦΗ. Με τον Μπόρχα να επιστρέφει-δεν είναι τυχαίο ότι μαζί του επέστρεψαν και οι νίκες, τον Σαλσέδο τον οποίο ο Έλληνας τεχνικός επανάφερε στην ενδεκάδα μετά τον αποκλεισμό του από το ματς με την ΑΕΚ και ήταν μακράν ο κορυφαίος του αγώνα, παίζοντας πίσω από τον Θεοδοσουλάκη και τον Χατζηθεοδωρίδη στα αριστερά να είναι οι τρείς αλλαγές του. Ο ΟΦΗ έβγαλε ωραία πράγματα στο τερέν στο α΄45λεπτο: κυκλοφόρησε ωραία την μπάλα, είχε αυτοματισμούς, και σκόραρε τρείς φορές αλλά με το ωραιότερο γκολ που πέτυχε να ακυρώνεται ως οφσάιντ. Το πρώτο γκολ ξεκίνησε από την γρήγορη πάσα του Λίλο στον Ανδρούτσο την άμεση μεταβίβαση του μέσου του ΟΦΗ προς τον Σαλσέδο και την εκπληκτική μπαλιά-τρύπα του Ιταλοκολομβιανού στον Θεοδοσουλάκη που παρότι δεν έκανε καλό πλασέ με την βοήθεια της τύχης είδε την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα. Ήταν το πρώτο για τον Ρεθυμνιώτη επιθετικό-ένα σχεδόν ίδιο είχε πετύχει και το καλοκαίρι στην Μπολόνια. Το δεύτερο προήλθε από το φάουλ του Σενγκέλια: κι εδώ βοήθησε η τύχη καθώς η μπάλα βρήκε στο τείχος και κατέληξε στον αμαρκάριστο Καραχάλιο που εύκολα πέτυχε το πρώτο του γκολ φέτος, δίνοντας άμεσα για δεύτερη φορά προβάδισμα στην ομάδα του. Στο μεταξύ η ΑΕΛ είχε ισοφαρίσει σε μια φάση που ανέδειξε την αδυναμία του ΟΦΗ στο αμυντικό τρανζίσιον. Το 1-1 ξεκίνησε από κόρνερ της κρητικής ομάδας και ένα λάθος του Σενγκέλια που έδωσε το δικαίωμα στον Κοσονού να διανύσει το μισό γήπεδο και να δώσει την ασίστ στον Γκαράτε που αφού «άδειασε» τους Ανδρούτσο και Σενγέλια έστειλε την μπάλα στην απέναντι γωνία του Λίλο.
Ο ΟΦΗ σκόραρε για τρίτη φορά στο 22΄αλλάζοντας οι παίκτες του 12 φορές την μπάλα και στο τέλος από το τριγωνάκι Σαλσέδο, Χατζηθεοδωρίδη Σενγέλια ο Μελίσσας την είδε στα δίχτυα του αλλά ο Γεωργιανός ήταν λίγο πιο μπροστά από τον τελευταίο αμυντικό και έτσι αυτό το ωραίο γκολ δεν μέτρησε. Το μοναδικό πρόβλημα για την ομάδα του Κόντη σε αυτό το διάστημα ήταν τα αβίαστα λάθη. Μόνο από αυτά μπορούσαν οι γηπεδούχοι να δημιουργήσουν ευκαιρίες και το έκαναν σε δυο περιπτώσεις με τον Χατζηστραβό μετά τα λάθη του Λαμπρόπουλου και του Λίλο αλλά ο γκολκίπερ του ΟΦΗ και τις δυο φορές αποσόβησε τα χειρότερα.
Το 1-2 με το οποίο πήγαν οι ομάδες στα αποδυτήρια ήταν απόλυτα δίκαιο και απεικόνιζε την διαφορά ποιότητας ανάμεσα τους. Από την μια ο ΟΦΗπροσπαθούσε να παίξει ποδόσφαιρο και από την άλλη η ΑΕΛ απειλούσε μόνο από τα λάθη του αντιπάλου. Αυτή διαφορά ποιότητας φάνηκε και στην επανάληψη όταν για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο ο ΟΦΗ γύρισε πολύ πίσω και έβαλε τους γηπεδούχους στην περιοχή του κάνοντας συνεχώς δώρα τα οποία δεν μπορούσαν να αξιοποιήσουν είτε λόγω ανικανότητας είτε λόγω Λίλο. Ο Αλβανός τερματοφύλακας έκανε μια τεράστια απόκρουση στο 58΄στο κοντινό πλασέ του Χατζηστραβού ανάλογη με εκείνη στο τετ-α-τετ με τον Πιερό στο ματς με την ΑΕΚ. Οι άλλες ευκαιρίες των γηπεδούχων χάθηκαν εξαιτίας των κακών επιλογών των ποδοσφαιριστών της: ο Κοσονού στο 63΄αντί να κάνει σέντρα σούταρε άστοχα και στο 72΄ ο ίδιος παίκτης τετ-α-τετ με τον Λίλο σε μια φάση αυτή που ο Τούπτα «άδειασε» Λαμπρόπουλο και Κρίσμανιτς, σούταρε άουτ ενώ ο Γιούσης στο 74΄ εντελώς αμαρκάριστος στην περιοχή αντί να στείλει τη μπάλα προς την εστία έκανε παράλληλη κεφαλιά-πάσα χάνοντας την ευκαιρία.
Ο ΟΦΗ έχασε πολλά μέτρα σε αυτό το διάστημα, άφησε πολλούς χώρους στην ΑΕΛ και παρά λίγο να πληρώσει το ότι δεν μπόρεσε να τελειώσει νωρίτερα το παιχνίδι. Είχε τη μεγάλη ευκαιρία να το κάνει στο 58΄με το τετ-α-τετ του Θεοδοσουλάκη μετά από άψογη συνεργασία Φούντα-Σαλσέδο-Σενγκέλια αλλά και στο 78΄με τον άλλο Ρεθυμνιώτη, τον Αποστολάκη που δεν αξιοποίησε την έξοχη ασίστ του Σαλσέδο. Έστω κι έτσι, ωστόσο, το θρίλερ είχε αίσιο τέλος και ο ΟΦΗκατέγραψε την 3η του νίκη στο πρωτάθλημα, όλες μακριά από το Ηράκλειο. Ήταν παράλληλα και η πρώτη στο συγκεκριμένο γήπεδο, η 3η σερί στον Θεσσαλικό κάμπο και η «παρθενική» για τον Κόντη στον πάγκο του. Δυστυχώς, όμως όπως έγινε και στην αμέσως προηγούμενη με τον Άρη που στιγματίστηκε από τον τραυματισμό του Μπόρχα έτσι και τώρα η χαρά μετριάστηκε από τον τραυματισμό του Νέιρα-η αντίδραση του Αργεντινού αλλά και των συμπαικτών του μαρτυρούν το μέγεθος του προβλήματος, ένα ακόμα στα πολλά που έχει όλα αυτά τα χρόνια.
Γράφαμε πριν το ματς ότι ο νικητής θα έπαιρνε βαθιά ανάσα και ο ηττημένος θα βυθιζόταν στην γκρίνια και στην εσωστρέφεια. Ο ΟΦΗ είναι στην καλή πλευρά αυτής της ιστορίας και μπορεί μετά από αυτό το αποτέλεσμα να βλέπει λίγο πιο αισιόδοξα το μέλλον του. Ο Κόντης που και στις δηλώσεις του φάνηκε σοβαρός, γνωρίζει ότι μια νίκη δεν φέρνει την άνοιξη αλλά προσφέρει ηρεμία για περισσότερη δουλειά: ναι μεν η ομάδα του για πρώτη φορά παρουσίασε κάποιες από τις επιθετικές της αρετές αλλά την ίδια στιγμή έβγαλε και τις γνωστές αδυναμίες της που αφορούν το αμυντικό κομμάτι. Για τον ΟΦΗ το πιο σημαντικό είναι να πάει στα Χριστούγεννα έχοντας άλλους έξι βαθμούς στο σακούλι του από τα δυο ματς στο Παγκρήτιο με Βόλο και Πανσερραικό κι από κει και πέρα να δουλέψει και η διοίκηση τις μεταγραφές.
Έχοντας πίσω του το παράδειγμα του Άρη που μετά τη νίκη εκείνη ακολούθησαν τέσσερις ήττες δεν επιτρέπεται να επαναλάβει το ίδιο λάθος. Και ακόμα πιο σημαντικό ζητούμενο είναι η σταθερότητα, λέξη άγνωστη ως τώρα για την κρητική ομάδα. Ας μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι σε τρία ματς στο Ηράκλειο δεν έχει ούτε βαθμό και ότι ο κόσμος που χαμογέλασε μετά από καιρό με το διπλό στην Λάρισα περιμένει να πανηγυρίσει και στο Παγκρήτιο και το παιχνίδι με τον Βόλο είναι πολύ πιο δύσκολο και θα γίνει και επικίνδυνο αν η ομάδα μείνει στους πανηγυρισμούς για τη νίκη στη Λάρισα…