Η απόγνωση του Κόντη  και η… αόριστη έννοια της διοίκησης στον ΟΦΗ

Όποιος πίστεψε ότι με την έλευση του Χρήστου Κόντη θα λυνόταν ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα του ΟΦΗ θα αντιλήφθηκε μετά τον αγώνα της Τρίπολης ότι για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Η κάμερα της συνδρομητικής τηλεόρασης έδειξε δυο-τρείς φορές «γκρο πλαν» το πρόσωπο του νέου τεχνικού του ΟΦΗ να βρίσκεται σε απόγνωση από αυτά που έβλεπε ο άνθρωπος και δεν τα πίστευε. Φαντάζομαι θα χρειάστηκε αρκετή ώρα μετά το ματς για να συνέλθει και να συνειδητοποιήσει ότι τα πράγματα δεν είναι ίσως τόσο απλά όπως τα περίμενε. Ότι ο ΟΦΗ δεν είναι μια «κανονική» ομάδα από την οποία θα περίμενε κάποιος, τουλάχιστον στο πρώτο παιχνίδι του νέου της προπονητή να δείξει ένα διαφορετικό, καλύτερο πρόσωπο.

«Τρελάθηκε» ο Κόντης με αυτά που έβλεπε να γίνονται στο γήπεδο στο πρώτο ημίχρονο: τους παίκτες του να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο-20 συνολικά μέτρησε η στατιστική σε αυτό το διάστημα και τον Νους να συμπεριφέρεται σαν παίκτης αλάνας επιζητώντας ουσιαστικά την αποβολή του. Τέτοια εικόνα ομάδας με πρωτοεμφανιζόμενο προπονητή στον πάγκο δεν έχει ξαναγίνει αλλά είπαμε ο ΟΦΗ δεν είναι μια «κανονική» ομάδα. Ο Κόντης επιχείρησε με το «καλησπέρα» να αλλάξει κάποια πράγματα, αλλά ούτε το 3-4-3 το οποίο ουσιαστικά  επέλεξε για να ξεκινήσει τον βοήθησε ούτε και οι παίκτες του που παρά την εμπειρία τους έδειχναν σαν χαμένοι μέσα στο γήπεδο. Και ότι ξεκίνησε άσχημα ολοκληρώθηκε άσχημα  για να επιβεβαιωθεί και ο νόμος του Μέρφι: αν και στο ημίχρονο ο Κόντης  ζήτησε ηρεμία από τους παίκτες του ο Νους ήρθε να του δείξει πως όταν μιλούσε στα αποδυτήρια ο προπονητής του εκείνος μάλλον κάτι άλλο σκεφτόταν: η αποβολή του στο 52΄δεν ήταν έκπληξη και ήταν ίσως το μοναδικό λάθος που μπορεί να χρεώσει κάποιος τον νέο τεχνικό του ΟΦΗ αφού ο Πολυχρόνης του είχε χαριστεί ήδη μια φορά στο πρώτο ημίχρονο για το φάουλ στον Άλχο με απλωμένο το πόδι. Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και την δεύτερη ως φάρσα μόνο που στην περίπτωση του Νους αυτό έχει γίνει όχι μία και δυο αλλά τέσσερις φορές από τότε που βρίσκεται στην ομάδα. Παικταράς μεν με 15 γκολ και 6 ασίστ σε 43 ματς αλλά τι να το κάνεις με μυαλό…κουκούτσι: 19 κίτρινες και 4 αποβολές, η μια με απευθείας κόκκινη και οι τρείς με δεύτερη κίτρινη ο απολογισμός του με την λογική να σηκώνει ψηλά τα χέρια. Το έκανε για 2η φορά φέτος μετά το ματς της Λιβαδειάς ισοφαρίζοντας πολύ γρήγορα την περσινή του… επίδοση. Μιλάμε για τον παίκτη, για τον οποίο ο ΟΦΗ δαπάνησε το καλοκαίρι το ποσό των 800.000 ευρώ για να αγοράσει το 50% των δικαιωμάτων του. Αν σήμερα γράφαμε ότι κακώς το έκανε θα ήμασταν μετά Χριστό προφήτες παρόλο που από πέρυσι είχε δείξει δείγματα του αλλοπρόσαλλου χαρακτήρα του. Ο ίδιος φέρεται να υποσχέθηκε ότι θα αλλάξει συμπεριφορά και θα είναι πιο ήρεμος αλλά φευ… Ο κίνδυνος πλέον να τιναχθεί στον αέρα η μεγαλύτερη επένδυση του καλοκαιριού και μαζί της να παρασύρει και όλη την ομάδα είναι μεγάλος. Για χάρη του ο ΟΦΗπεριόρισε το μεταγραφικό μπάτζετ και κινδυνεύει να το πληρώσει διπλά καθώς ούτε ενισχύθηκε όπως θα έπρεπε ούτε και από τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη του παίρνει αυτά που θέλει. Ο Νους είναι μια… βραδυφλεγής βόμβα για την κρητική ομάδα αλλά δεν είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για την εικόνα αποσύνθεσης που παρουσιάζει. Ο Ράσταβατς  μπορεί να έφυγε αλλά τα προβλήματα παραμένουν και ο Κόντης δεν έχει πολύ χρόνο μπροστά του για να μάθει. Κάποια πράγματα μπορεί να μην τα γνώριζε και είναι λογικό αλλά η Τρίπολη ήταν ένα καλό…φροντιστήριο για τον ίδιο. Το να σταθεί κανείς στις επιλογές του είναι άδικο για τον Κόντη έστω κι αν ορισμένες προκάλεσαν ερωτηματικά: για παράδειγμα η μη χρησιμοποίηση του Νέιρα, κορυφαίου  μέχρι τώρα παίκτη του ΟΦΗ που πριν από ένα μήνα στο ίδιο γήπεδο είχε κάνει μια καταπληκτική εμφάνιση και οδήγησε τον ΟΦΗ στη νίκη επί του Άρη με ένα γκολ και μια ασίστ. Το γεγονός εξάλλου ότι συνεχίζοντας από κει που σταμάτησε ο προκάτοχος του έδωσε ξανά φανέλα βασικού στον Χριστογεώργο, οποίος κάνει μια πολύ κακή χρονιά μέχρι τώρα και έχει τεράστια ευθύνη στο δεύτερο γκολ. Ή τέλος  ότι κράτησε μέχρι αργά στο παιχνίδι τον πολύ κακό Φούντα(ένα ακόμα ματς πολύ κατώτερο της ποιότητας του). Όλα αυτά είναι λάθη που δικαιολογούνται για τον νέο προπονητή που ακόμα μαθαίνει αλλά ξέρει και ο ίδιος ότι πίστωση χρόνου δεν μπορεί να υπάρξει με τον ΟΦΗ να είναι ήδη στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα. Και σε αυτό βέβαια ο ίδιος δεν έχει καμιά απολύτως ευθύνη.

Οι ευθύνες βαραίνουν τους παίκτες και την διοίκηση, αν και η λέξη διοίκηση στον ΟΦΗ μοιάζει με μια… αόριστη έννοια με τον πρόεδρο(Μιχάλης Μπούσης) και ένα εκ των  Αντιπροέδρων(Δημήτρης Μπούσης) να βρίσκονται  στην Αμερική και στο Ηράκλειο να έχει απομείνει μόνος και έρημος ο έτερος Αντιπρόεδρος  Ηλίας Πουρσανίδης.  Ποιος να κάνει λοιπόν και τι για το αγωνιστικό;  Πως αντιμετωπίζεται το θέμα Νους; Πως αντιμετωπίζονται παίκτες που αντί να κοιτάξουν πως θα βελτιώσουν την αγωνιστική τους εικόνα, κατηγορούν δημόσια την διοίκηση για καθυστέρηση στις πληρωμές αλλά είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα; Και δεν είναι μόνο το αγωνιστικό. Από την αρχή της χρονιάς έχει…χαθεί(κυριολεκτικά και μεταφορικά) η μπάλα. Μια με το γηπεδικό που ο ΟΦΗέφτασε να παίξει τρία παιχνίδια ως γηπεδούχος μακριά από το Ηράκλειο και ακόμα ο αγωνιστικός χώρος δεν είναι έτοιμος και άλλη μια με το θέμα Παπάζογλου: μπορεί τα χρέη να μην είναι της σημερινής διοίκησης αλλά οι χειρισμοί που έγιναν όλο αυτό το διάστημα δεν ήταν οι καλύτεροι με συνέπεια να φτάσει η Λίγκα στο σημείο να αφαιρέσει βαθμούς από την ομάδα και την ίδια ώρα να υπάρχει ο κίνδυνος να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου με τις παλιές οφειλές. Κι όλα αυτά χωρίς ένα σημάδι ζωής από την κεφαλή της ομάδας. Η απόλυτη σιωπή. Κανείς δεν γνωρίζει τι σκέφτεται και (τι θέλει να) κάνει κι αυτό είναι που περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, την στιγμή που ο ΟΦΗ είναι ουραγός και θα είναι τουλάχιστον μέχρι την αναμέτρηση με την ΑΕΚ ακόμα κι αν μέχρι την Παρασκευή του επιστραφούν οι βαθμοί…