Μέσα σε λίγα 24ωρα, η 19χρονη Άρτεμις Βασιλάκη κολύμπησε στρογγυλά 5 χιλιόμετρα στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κολύμβησης σε πισίνα 25μ που ολοκληρώθηκε στο Λούμπλιν της Πολωνίας: συμμετείχε στα προκριματικά των 400μ ελεύθερο (17η στις 36 με 4:07.44), στα προκριματικά των 800μ ελεύθερο (όπου διέλυσε το πανελλήνιο ρεκόρ με 8:20.02) και στον τελικό (τερμάτισε 7η με 8:24.53), στα προκριματικά των 1500μ ελεύθερο και στον τελικό του αγωνίσματος, όπου με τρομερό πανελλήνιο ρεκόρ 15:51.78, έχασε στο…τσακ το χάλκινο μετάλλιο και κατετάγη 4η.
Όλα αυτά στην πρώτη της συμμετοχή σε αντίστοιχη διοργάνωση. Η πρωταθλήτρια του Τρίτωνα, έκανε την ανασκόπησή της στην ιστοσελίδα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας.
- Ήταν η πρώτη σου μεγάλη διοργάνωση σε επίπεδο γυναικών. Πώς την αντιμετώπισες, πώς προετοιμάστηκες για αυτή, πώς την βίωσες;
- «Ναι, ήταν η πρώτη μου διοργάνωση σε πανευρωπαϊκό 25αρας, είχα και το παγκόσμιο 25αρας πέρυσι σε επίπεδο γυναικών και τη βίωσα σαν ένα σημαντικό βήμα στην πορεία μου. Την αντιμετώπισα με ηρεμία αλλά και με ενθουσιασμό, γνωρίζοντας ότι θα έχω την ευκαιρία να μετρήσω τις δυνάμεις μου σε ένα πιο απαιτητικό επίπεδο. Η προετοιμασία μου ήταν συστηματική με προπονήσεις, στόχους και πολλή δουλειά στην ψυχολογική προετοιμασία, γιατί ήθελα να μπω με καθαρό μυαλό και πίστη στις δυνατότητές μου. Στη διοργάνωση ένιωσα ένταση αλλά και χαρά. Κρατάω την εμπειρία σαν κάτι πολύτιμο, με έκανε πιο δυνατή και μου έδειξε καθαρά σε ποια σημεία χρειάζεται να δουλέψω περισσότερο στο μέλλον».
- Θα μας αναλύσεις λίγο τις κούρσες σου; 400-800-1500μ ελεύθερο;
- «Η κάθε κούρσα είχε και διαφορετική αντιμετώπιση τόσο μέσα στο νερό όσο και ψυχολογικά . Είχα πει ότι θέλω να έρθω στην Πολωνία και να καταφέρω να μπω σε έναν τελικό, ποτέ δεν φανταζόμουν αυτήν την εξέλιξη και πόσο μάλλον να είμαι τόσο κοντά στο μετάλλιο. Σε κάθε μου κούρσα προσπαθούσα να δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου, να μπαίνω με καθαρό μυαλό και να κάνω αυτό που έχω δουλέψει και έχω πει με τον προπονητή μου.. Προσπαθούσα να μείνω στον ρυθμό για όσα περισσότερα μέτρα μπορώ, να μην χάνω τις στροφές και να μείνω μαζί με τις πρώτες ώστε να έχω ένα σταθερό ρυθμό».
- Πώς ήταν η «επαφή» με μεγαλύτερες και πιο έμπειρες αθλήτριες;
- «Είναι κάτι που έχω ξαναζήσει και είναι κάτι πολύ σημαντικό να δεις πως κινούνται στο χώρο, πὼς αντιμετωπίζουν την κούραση αλλά και μια επιτυχία αλλά και μια αποτυχία αντίστοιχα. Αυτό που δεν είχα καταφέρει ήταν να κολυμπάω έναν τελικό με τόσο μεγάλο ονόματα και τώρα παίρνω ακόμα περισσότερα πράγματα από αυτό».
- Η συνέχεια;
- «Τώρα έχουμε δρόμο μπροστά μας, έχουμε το χειμερινό πρωτάθλημα όπεν σε δυο εβδομάδες στην Αλεξανδρούπολη και μετὰ προετοιμασία στο υψόμετρο».
- Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες μόλις τερμάτισες στα 1500μ;
- «Τι άλλο έπρεπε να κάνω για να πάρω το μετάλλιο αλλά μετά κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο που δεν το έκανα και για αυτό είμαι χαρούμενη».
