Η αστάθεια στην απόδοση του είναι τα τελευταία χρόνια το πάγιο πρόβλημα του ΟΦΗ. Το παρουσίασε και πέρυσι τέτοια εποχή πάλι μετά από τη νίκη επί του Άρη στο Ηράκλειο με 3-2 όταν μετά από μια εβδομάδα πήγε στην Τρίπολη και έχασε με κάτω τα χέρια από τον Αστέρα με 3-0.
Κάτι ανάλογο πήγε να συμβεί και φέτος αλλά, τουλάχιστον αυτή την φορά η τύχη ήταν με το μέρος του και η κεφαλιά του Λαμπρόπουλου στο 94΄έσωσε την παρτίδα, στο χειρότερο ποδοσφαιρικό απόγευμα του ΟΦΗ μέχρι τώρα στο φετινό πρωτάθλημα. Γιατί και με την ΑΕΚ ήταν κακός αλλά εκεί τουλάχιστον υπήρχε η δικαιολογία της πρεμιέρας, της έλλειψης μεταγραφών και της δυναμικής του αντιπάλου.
Για να είμαστε δίκαιοι ο ΟΦΗ δεν άξιζε τίποτα, βάσει της εμφάνισης του στη Λιβαδειά. Η εικόνα του ήταν αποκαρδιωτική, καταγράφεται και από την στατιστική του αγώνα, στον οποίο είχε μόλις 2 τελικές σε όλο το ματς αλλά ουσιαστικά μια μόνο καθαρή ευκαιρία, την φάση του γκολ.
Το μόνο θετικό που κρατάει από το παιχνίδι είναι η αποτελεσματικότητα του, η οποία, μέχρι τώρα είναι εντυπωσιακή-μην τον ματιάσουμε-από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Με εξαίρεση το ματς με την ΑΕΚ όπου επιθετικά απείλησε σε μια μόνο φάση, με τον Αποστολάκη, χωρίς να σκοράρει σε όλα τα υπόλοιπα ματς αν κάτι τον χαρακτηρίζει είναι η κυνικότητα του στο σκοράρισμα. Με τον Ατρόμητο οι τελικές ήταν 7-13 με τον Βόλο 10-7, με τον Άρη 14-16 και με τον Λεβαδειακό 11-2. Κι όμως έχει καταφέρει ήδη να έχει σκοράρει 8 φορές αξιοποιώντας σε μεγάλο βαθμό τις λίγες ευκαιρίες που δημιουργεί σε κάθε παιχνίδι(εξαίρεση το ματς με τον Άρη).
Κατά τα άλλα δεν έχει να θυμάται κάτι από την αναμέτρηση της Λιβαδειάς. Ούτε είναι δικαιολογία για την κακή εμφάνιση ο κακός αγωνιστικός χώρος (στην τηλεόραση φάνηκε να είναι έχει βελτιωθεί η εικόνα του σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι), οι καθυστερήσεις των γηπεδούχων και τα συνεχή σφυρίγματα του Κατσικογιάννη που ανέκοπταν τον ρυθμό του αγώνα.
Όλα αυτά είναι στοιχεία που θα τα βρει μπροστά του και στην συνέχεια σε αρκετά γήπεδα κόντρα σε ομάδες που παίζουν για την ζωή τους, όπως ο Λεβαδειακός που κυνηγούσε μετά μανίας την πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα.
Ο ΟΦΗ εφόσον θέλει να λέει ότι έχει στόχους οφείλει να προσαρμόζεται σε όλες τις συνθήκες εντός και εκτός έδρας. Το παιχνίδι στην Λιβαδειά μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ καλό μάθημα και μάλιστα ανέξοδο, αφού ο ΟΦΗ δεν πλήρωσε με ήττα την κακή του απόδοση.
Μόνο μην ξεχάσουν στον ΟΦΗ να ανάψουν μια λαμπάδα, ίσα με το μπόι (1,85) του αρχηγού. Ο Λαμπρόπουλος στα τελευταία παιχνίδια με τα γκολ που έχει πετύχει αλλά και με το πάθος που βγάζε,ι αρχίζει να κλείνει στόματα και να τιμά και το περιβραχιόνιο που φορά στο μπράτσο. Από την άλλη είναι καλό που τα δυο παιχνίδια με την ομάδα του Γιάννη Πετράκη έρχονται γρήγορα για να μη ξεφεύγει η σκέψη από το ποδόσφαιρο.
ΥΓ: Ο Σαλσέδο δεν κάνει για εξτρέμ, είναι παίκτης περιοχής. Ο Σενγκέλια απέδειξε για άλλη μια φορά πόσο κομβικός είναι για την ομάδα: μια καλή ενέργεια σε όλο το ματς κατέληξε στην τρίτη ασίστ του στο πρωτάθλημα. Ο Ριέρα μετά από καιρό έκανε μια καλή ενέργεια με το κλέψιμο της μπάλας από τον Γιαννιώτα, από το οποίο ξεκίνησε το γκολ.