Το καταραμένο για όλο τον πλανήτη 2020 δικαίωσε δυστυχώς γι’ άλλη μια φορά τη φήμη του.
Ο ανυπέρβλητος Ντιέγκο Μαραντόνα, κατά πολλούς ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, «αναχώρησε» χθες από τον μάταιο τούτο κόσμο, μετά από καρδιακή προσβολή που υπέστη στο σπίτι του, στην περιοχή Τίγκρε του Μπουένος Άϊρες. 

Μετά τον Κόμπι Μπράιαντ τον περασμένο Ιανουάριο, ο παγκόσμιος αθλητισμός έχασε άλλο ένα από τα πιο φωτεινά αστέρια του, λίγες μέρες μετά τα 60α γενέθλιά του. Η υγεία του ήταν ως γνωστό επιβαρυμένη από διάφορα προβλήματα και τις γνωστές καταχρήσεις ενώ στις αρχές Νοεμβρίου, είχε υποβληθεί σε σοβαρή επέμβαση στο κεφάλι λόγω αιματώματος.

Αρκετά ασθενοφόρα έσπευσαν αμέσως στην οικεία του, του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, αλλά παρά τις προσπάθειες που έγιναν δεν κατέστη δυνατό να κρατηθεί στη ζωή.

Ο θεός της μπάλας

Ο «Ντιεγκίτο» αγαπήθηκε από εκατομμύρια φίλους του ποδοσφαίρου παγκοσμίως. Ωστόσο σε δύο περιοχές του κόσμου, στην Αργεντινή και στη Νάπολι της Ιταλίας, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι λατρεύτηκε σαν θεός.

Ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε σχεδόν μόνος του την Αργεντινή στην κατάκτηση του δευτέρου Παγκοσμίου Κυπέλλου της ιστορίας της, το 1986 στα γήπεδα του Μεξικού. Τα δύο γκολ του κόντρα στην Αγγλία στον προημιτελικό του Μουντιάλ (2-1), είναι από τα πιο πολυσυζητημένα για εντελώς διαφορετικούς λόγους.

Το πρώτο θεωρείται ίσως το καλύτερο όλων των εποχών αφού περνάει σχεδόν όλη την αγγλική ομάδα μέχρι να σκοράρει, ενώ το άλλο δείχνει την πονηριά του. Ήταν το περίφημο «χέρι του θεού», όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε.

Με την Εθνική ομάδα της χώρας του έφθασε επίσης στον τελικό του Μουντιάλ του 1990, όπου δίχασε την Ιταλία στον ημιτελικό αλλά έχασε το τρόπαιο από τους Γερμανούς. Το 1994 πέτυχε ένα από τα 4 γκολ κόντρα στην Ελλάδα στο εναρκτήριο ματς του Μουντιάλ των ΗΠΑ αλλά στη συνέχεια «πιάστηκε» ντοπαρισμένος και ουσιαστικά η καριέρα του έληξε άδοξα.

Ο Μαραντόνα συνέδεσε το όνομά του με τη χρυσή εποχή της Νάπολι (1984-91) όπου έκανε «επανάσταση» στην Ιταλία απέναντι στους «πλούσιους» του Βορρά, κατακτώντας δύο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην Αρχεντίνος Τζούνιορς (1976-81) και στη συνέχεια έπαιξε για μία σεζόν στη Μπόκα Τζούνιορς πριν πάρει μεταγραφή για τη Μπαρτσελόνα.

Τα δύο χρόνια που έμεινε στην Ισπανία (1982-84) δεν κατάφερε λόγω τραυματισμών να δείξει το ταλέντο του ωστόσο η συνέχεια στη Νάπολι ήταν μαγική.  «Ποιες λέξεις μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για τον πόνο που βιώνουμε; Τώρα είναι η ώρα για δάκρυα», ανέφερε

η Νάπολι με ανάρτησή της στα social media ενώ ο πρόεδρος της ομάδας δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να δοθεί το όνομα του Αργεντινού θρύλου, στο γήπεδο της ομάδας.

Στην Αργεντινή, ο πρόεδρος της χώρας κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος.

«Αντίο» από Πελέ και Μέσι

Με το που έγινε γνωστή η τραγική είδηση του θανάτου του Ντιέγκο Μαραντόνα, ο μεγάλος Πελέ -με τον οποίο είχε πολλές κόντρες- έσπευσε να τον αποχαιρετήσει. «Είναι τόσο λυπηρό να χάνονται οι φίλοι με αυτό τον τρόπο. Σίγουρα μία μέρα θα κλωτσάμε μαζί μία μπάλα στον ουρανό», τόνισε ο 80χρονος Βραζιλιάνος.

«Είναι μια πολύ θλιβερή μέρα για όλους τους Αργεντινούς και το ποδόσφαιρο γενικότερα. Έφυγε, αλλά θα είναι για πάντα εδώ, γιατί ο Ντιέγκο είναι αιώνιος», το μήνυμα του Μέσι.

Ανάλογα μηνύματα έστειλαν δεκάδες ποδοσφαιριστές και ομάδες από όλο τον κόσμο και την Ελλάδα φυσικά, μεταξύ των οποίων και ο ΟΦΗ.