Παναγιώτης Καλαϊζάκης έγινε ο τρίτος αθλητής από την Κρήτη που κατακτά μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ με την Εθνική Ελλάδος παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη.
Ο 26χρονος Ηρακλειώτης γκαρντ που ξεκίνησε από το «Ηράκλειο» ΟΑΑ αγωνίσθηκε σε όλα τα παιχνίδια της Εθνικής μας στον δρόμο προς το (χάλκινο) μετάλλιο.
Κατέγραψε 133 αγωνιστικά λεπτά στο σύνολο (14,8 ανά παιχνίδι) με απολογισμό 47 πόντους (5,2 μ.ο.) με 58,3% στις βολές (7/12), 60,9% στα δίποντα (14/23) και 25% στα τρίποντα (4/16). “Κατέβασε” 17 ριμπάουντ (1,9 ανά ματς), μοίρασε ένδεκα ασίστ (1,2 μ.ο.) κι έκανε εννέα κλεψίματα (ένα ανά αγώνα).
Καλύτερη επιθετική επίδοση είχε κόντρα στην Τουρκία (με ένδεκα πόντους – το μόνο ματς που ήταν “διψήφιος”), περισσότερα ριμπάουντ (πέντε) μάζεψε στο παιχνίδι με το Ισραήλ, ενώ τις περισσότερες ασίστ (πέντε) έδωσε στην αναμέτρηση με την Κύπρο.
Ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης ήταν μέλος (και) των Εθνικών ομάδων νέων – εφήβων της Ελλάδος. Με τις “μικρές” Εθνικές αγωνίσθηκε στο Ευρωπαϊκό U18 2017, στο Ευρωπαϊκό U20 2018 και στο Ευρωπαϊκό U20 2019, στο οποίο είχε σε επτά αγώνες είχε 9,6 πόντους, 2,3 ριμπάουντ και μία ασίστ κατά μέσο όρο.
Στις 29 Νοεμβρίου 2021 έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική ανδρών για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου 2023. Στον πρώτο του αγώνα είχε πέντε πόντους (5/6 βολές, 0/1 δίποντο), τέσσερα ριμπάουντ (τα τρία επιθετικά) και τρία κλεψίματα σε 13:33 λεπτά συμμετοχής. Το καλοκαίρι του 2024 συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, όπου η Εθνική έφτασε μέχρι τα προημιτελικά.
Τα μετάλλια της… Κρήτης
Έξι τα μετάλλια της Εθνικής μας σε Ευρωμπάσκετ ανδρών. Η αρχή έγινε το μακρινό 1949, ενώ το φετινό «έσπασε κατάρα» 16 ετών. Τα τρία από τα έξι έχουν (και) «άρωμα» Κρήτης.
Στο πρώτο χρονικά μετάλλιο, εκείνο του 1949 στο Κάιρο της Αιγύπτου, μέλος (και μάλιστα ενεργό) της Εθνικής μας ήταν και ο Αλέκος Σπανουδάκης. Γεννήθηκε στα Χανιά στις 8 Ιουλίου 1928 και απεβίωσε στις 9 Μαρτίου 2019.
Αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό (μαζί με τον αδερφό του, Γιάννη Σπανουδάκη) και κατάκτησε δύο πρωταθλήματα (1949, 1960), τα οποία ήταν και τα δύο πρώτα του Ολυμπιακού στο άθλημα. Ο Χανιώτης μπασκετμπολίστας φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Εθνικής στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες του Καΐρου το 1949 στην αναμέτρηση με την Ολλανδία (46-28).
Στο φινάλε της διαδρομής επέστρεψε με το χάλκινο μετάλλιο στο στήθος. Στο Ευρωμπάσκετ του 1949 συμμετείχαν επτά ομάδες και η Εθνική μας ολοκλήρωσε τη διοργάνωση με τέσσερις νίκες και δύο ήττες. Οι ήττες ήταν από την Αίγυπτο και τη Γαλλία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και ο αδερφός του (Γιάννης Σπανουδάκης), ο οποίος γεννήθηκε τρία χρόνια αργότερα (1931) στα Χανιά, ήταν μέλος της Εθνικής, αλλά όχι σε εκείνο το Ευρωμπάσκετ. Αγωνίστηκε στο Ευρωμπάσκετ 1951, στους Μεσογειακούς αγώνες το 1951 και το 1955 και στους Ολυμπιακούς αγώνες το 1952.
Ο Αλέκος Σπανουδάκης φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος σε 28 παιχνίδια και πέτυχε 109 πόντους (3,9 μ.ο.). Αγωνίστηκε ακόμη στο Ευρωμπάσκετ 1951, στους Ολυμπιακούς αγώνες το 1952 και στους Μεσογειακούς αγώνες το 1955.
Το χάλκινο μετάλλιο στην Πολωνία
Η Εθνική ομάδα με σημαντικές απουσίες (όπως οι Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, Τσαρτσαρής) κατέκτησε την τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2009 στην Πολωνία. Στον ημιτελικό ηττήθηκε με 82-64 από την Ισπανία και στον μικρό τελικό επικράτησε με 57-56 της Σλοβενίας για να ανέβει στο βάθρο.
Μέλος του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος και ο Χανιώτης (παλαίμαχος πλέον) μπασκετμπολίστας Ανδρέας Γλυνιαδάκης. Ήταν το δεύτερο μετάλλιο του Χανιώτη αθλητή σε Ευρωμπάσκετ, καθώς είχε το προηγηθεί το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ Εφήβων το 1998.
Ο Γλυνιαδάκης ξεκίνησε την καριέρα του από τον Κύδωνα. Έχει αγωνισθεί μεταξύ άλλων σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ενώ δοκίμασε την τύχη του και στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μία καριέρα γεμάτη τίτλους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Το χάλκινο μετάλλιο στη Λετονία
Στην πρωτεύουσα της Λετονίας η Εθνική μας επέστρεψε στο βάθρο μετά από 16 έτη. Τρίτη θέση και χάλκινο μετάλλιο, με τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη παρόντα, αγωνιζόμενο σε όλα τα παιχνίδια.
Ο Ηρακλειώτης γκαρντ ξεκίνησε την καριέρα του από το «Ηράκλειο» ΟΑΑ, πήγε στον Άρη, ακολούθησαν ο Χολαργός και δύο ομάδες από τη Λιθουανία (Νεβέζις, Λιετκαμπέλις) για να επαναπατριστεί προ τριετίας για λογαριασμό του Παναθηναϊκού.
Πέραν του μεταλλίου της Εθνικής, έχει κατακτήσει πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρωλίγκα (όλα με τον Παναθηναϊκό). Σε ατομικό επίπεδο αναδείχθηκε πιο βελτιωμένος παίκτης της χρονιάς στο πρωτάθλημα Λιθουανίας το 2022, ενώ συμμετείχε σε δύο All-Star Game του Ελληνικού πρωταθλήματος.
Το νεαρό της ηλικίας του (είναι μόλις 26 ετών) αφήνει ανοιχτό τον δρόμο για ακόμη περισσότερες διακρίσεις και επιτυχίες στο μέλλον. Τα μετάλλια της Ελλάδος σε Ευρωμπάσκετ είναι: Χρυσό 1987, 2005 ασημένιο 1989 και χάλκινα 1949 (Σπανουδάκης), 2009 (Γλυνιαδάκης), 2025 (Π. Καλαϊτζάκης).
Τα μετάλλια του Κοκολάκη
Αφού αναφερθήκαμε στα μετάλλια της Εθνικής με παίκτες από την Κρήτη στη σύνθεσή της, ας θυμηθούμε και τον Δημήτρη Κοκολάκη. Ο πανύψηλος (2,15 μέτρα) Κρητικός κατάγεται από τα Φραντζεσκιανά Μετόχια Ρεθύμνου.
Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1949 και έχει αγωνισθεί στον Παναθηναϊκό για 14 έτη (από το 1969 έως το 1983), στον Άρη για μία τετραετία (1983-1987) και στον Ηλυσιακό. Παράλληλα φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής Ανδρών 178 φορές, ενώ έχει αγωνισθεί επίσης στην Εθνική Εφήβων και στην Εθνική Ενόπλων.
Κατέκτησε δώδεκα τίτλους με τον Παναθηναϊκό (εννέα πρωταθλήματα και τρία κύπελλα), πέντε με τον Άρη (τρία πρωταθλήματα συν δύο κύπελλα) και αρκετά μετάλλια με την Εθνική.
Για την ακρίβεια επτά σε Βαλκανικά κύπελλα (χρυσό το 1979, αργυρό το 1983 και χάλκινο τα έτη 1974, 1976, 1977, 1981, 1984) και ένα -χρυσό- στους Μεσογειακούς αγώνες το 1979 συν τα μετάλλια στα παγκόσμια πρωτάθλημα ΣΙΣΜ (Διεθνές Συμβούλιο Στρατιωτικού Αθλητισμού) τα έτη 1975, 1976, 1977, 1978, 1979 και 1980.
Πηγή Athlitiko.gr