– Να σε ρωτήσω Διογένη κάτι αν ξέρεις να μου πεις;
– Ναι, αλλά άμα δε γατέχω δε δα σου πώ…
– Θυμάσαι εσύ την πρώτη βιομηχανική επανάσταση;
– Ναι, ντ’ αυτό επολέμησα κιόλας, μα ήθελε ο Θεός και γλύτωσα. Μα οι πιο πολλοί δενε ξαναγιαγύρανε!
– Όχι βρε Διογένη αυτή την πολεμική επανάσταση, αλλά τη βιομηχανική. Δηλαδή τότε που άρχισαν οι μηχανές να κινούνται με τον ατμό.
– Α! Ναι. Θυμούμαι οντέ αι πρωτοφέρανε στου Ανεμογιάννη το εργοστάσιο το τεράστιο καζάνι!
Όλο το χωριό εκατέβηκε κάτω χαμηλά στο Αβδού γιατί τοτεσάς όσαμε εκιά επήγαινε ο αμαξωτός.
Δεν ερχότανε αμάξι στο Μοχό. Ε, Παναγία μου ίντα αξιωθήκαμε! Εβάναμε δοκάρια χάμε στον γαϊδουρόδρομο και με τσι βουρλιές και τα σκοινιά και λοστούς, το σέρνανε όλοι οι γεροί άντρες του χωριού! Εξεγενήκαμε 3 μέρες να το πάμε να το στελιόσομε! Ε, μα ύστερα που το γεμίσαμε νερό και ρίχναμε πυρήνα από κάτω στο καμίνι και μια κοπανιά, ε, Παναγία μου, αρχίνιξε και γύριζε το τεράστιο βολάν και γυρίζανε όλα τα λουριά τσι τροχαλίες και γυρίζανε οι αλετρουβόπετρες και ήτρεχε το λάδι απού τα πιεστήρια!..
Δε δα ξεχάσω τη χαρά μας!
– Ωραίες αναμνήσεις Διογένη! Μετά από τότε ερχότανε η μια βιομηχανική επανάσταση μετά την άλλη. Ήρθε το τηλέφωνο, το ρεύμα, οι μηχανές εσωτερικής καύσεως, αφού πρώτα είχε γίνει η μεγάλη εφεύρεση το ατσαλιού! Γιατί Διογένη χωρίς το ατσάλι δεν θα υπήρχε σήμερο καμιά μηχανή!
Μετά ήρθανε τα ηλεκτρονικά! Μεγάλη επανάσταση! Μετά ήρθανε τα ψηφιακά, ιντερνετ, κινητά κ.λπ.
– Ντα και το ρομπότι μαθές… Αυτό ήτανε να μη βάλουνε την αρχή. Εδά, Κύριος οίδε που δα φτάξουνε. Αυτό μια κοπανιά δε δούμενε ανθρώπους σαν και μας, να δουλεύγουνε, να μιλούνε, να προπατούνε στο δρόμο και από περιέργεια δα τσι ρωτούμε, ανθρώποι είσαστε κι εσείς γή… μηχανές;!
– Αυτό που προβλέπεις Διογένη ήρθε κιόλας! Αυτή είναι η τελευταία μεγάλη επανάσταση, η οποία λέγεται τεχνητή νοημοσύνη!
– Δηλαδή δε δα γεννούνε μπλιο οι γυναίκες;..
– Όχι, θα γεούνε…. αλλά έτσι όπως πάμε… που ξέρεις;
– Σκέψου τώρα Διογένη, να παραγγέλνεις κάποιο εργάτη για τις δουλειές σου και να σου φέρνουνε ένα τέτοιο άνθρωπο! Θα τον έχουνε βέβαια προγραμματίσει και ό,τι του λες θα σου το κάνει!
– Ναι, μα άμα δεν τρώει απού τα φαγιά που μαγειρεύγομε εμείς; Κιανέ μας σε ξυπνά τη νύχτα οντέ δα σκώνεται να κατουρεί;
– Λίγο νερό θα του δίνεις, να μην έχει συχνουρία!..
– Και δε μου λες μπρε, εβάλανε του και καρδιά;
– Άμα ξέρεις Διογένη πόσα πολλά και απίθανα πράματα μπορεί να κάνουν αυτοί οι… καινούργιοι άνθρωποι, θα τρελαθείς!
Ακόμη και ποιήματα μπορουν να γράφουν, σενάρια, μουσική, τραγούδια, θα γράφουν απολογίες των δικηγόρων, θα βγάζουν αποφάσεις στα δικαστήρια κ.λπ. Και όλα αυτά σε δευτερόλεπτα μέσα – Μα ίντα λες μπρε εκιά! Μα εμείς οι αληθινοί άνθρωποι ίντα δα κάνομε ύστερα αφού δα μας σε πάρουνε τσι δουλειές;
– Kαλύτερα Διογένη, διότι θα δουλεύουνε αυτοί κι εμείς θα καθόμαστε! Εμείς θα είμαστε τ’ αφεντικά!..
– Ε, άμα τσ’ έχομε δούλους καλά δα να ‘ναι. Μα κιανέ γενούν όμως ύστερα αυτοί τ’ αφεντικά με τέτοια εξυπνάδα;
– Ε, άμα φτάσουνε ως εκεί, θα τους αλλάξομε ύστερα τα μυαλά.
Τι σκέφτεσαι Διογένη;
– Σκέφτομαι μαθές να μη μανίσει ο Θεός επειδή δε δα να ‘ναι δικοί ντου οι ανθρώποι!..
– Έχεις δίκιο Διογένη…
– Και αφού δα να ‘ναι πολύ πιο έξυπνοι από μας, μπορεί να κατέχουνε και που βρίσκεται ο Θεός!
Ευαγγελίστρα μου μπρε και ιντάναι τουτανά που γροικώ!
Αυτοί θα κατέχουνε να σου πούνε και πότε δα ποθάνεις.
Αλλά καλύτερα να μη τσι ρωτήξομε, Καλλιά ‘ναι να μη το κατέχεις!