Η σημερινή επιστήμη πρέπει να αξιολογήσει δίκαια την σοφία που είχανε οι άνθρωποι την παλιά εποχή. Οι ίδιοι το αποδίδουν ότι την περισσότερη τους την έχει χαρίσει η Θεία Δύναμις και την λιγότερη από τους εαυτούς τους. Είναι αδύνατον να συλλάβει κανείς σήμερα την σκέψη αυτών των ανθρώπων παρόλο που είχανε πολλές στερήσεις σε όλα και ακόμα να μην έχουν φοιτήσει ούτε και στο Δημοτικό Σχολείο.
Έχουν τόσα πολλά αποθηκεύει στις μνήμες τους και τα διηγούνται κατά διαστήματα εις τους νεότερους χωρίς αυτοί να τα πιστεύουν απόλυτα ότι είναι δικιές τους οι σκέψεις και ότι πηγάζουν από την δική τους εποχή. Όσοι σήμερα είναι στην ζωή δεν λένε ψέματα αφού τα ζούσανε επί πολλά χρόνια και τα είχανε ακούσει πολλές φορές από τους παππούδες τους και ύστερα από τους γονείς τους και ακόμα τα βλέπουνε στην πράξη όταν συμβαίνουν.
Και αυτήν την φορά πάλι παρακαλέσαμε ένα ηλικιωμένο να μας πει τι έχει ακούσει από τους παππούδες και τους γονείς του από μικρός και μετά μεγάλος που λέγανε ως αστείο ή ως πραγματικότητα την συνήθεια: Έχει κατουρ…σει στο πηγάδι. Πρώτα χαμογέλασε και μετά είπε: στην εποχή μας ορισμένα χωριά δεν είχανε βρύση για να πίνουνε οι κάτοικοι το νερό και μέχρι να τους φτιάξει ο πρόεδρος παίρνανε νερό από τα πηγάδια που ήτανε καθαρό.
Οι χωριανοί τα είχανε προστατέψει από πάνω με ξύλα και με θάμνους για να μην πέσουν ακαθαρσίες μέσα από άγρια ζώα και ερπετά. Οι βοσκοί δεν πηγαίνανε τα αιγοπρόβατά τους εκεί κοντά για να μην πέσουν μέσα κοπριές και το μολύνουν. Από έξω είχανε ένα γουβά με σχοινί και με αυτό βάζανε το νερό στις στάμνες για τα σπίτια τους.
Όμως σε κάποιο χωριό υπήρχε ένας άνδρας πάνω από 20 χρονών ο οποίος είχε καθυστέρηση στη μνήμη του. Τα λόγια του ορισμένες φορές ήτανε μπερδεμένα. Μερικοί χωριανοί του κάνανε αστεία να γελούνε. Λόγω της χαμηλής νοημοσύνης του δημιουργούσε φασαρίες με πολλούς και ακόμα όταν ήθελε να ουρήσει πήγαινε στα παράστρατα του χωριού και όπου αλλού για να μην τον βλέπουν οι χωριανοί του.
Μια ημέρα ένας χωριανός που τυχαία περνούσε κοντά από το πηγάδι, τον είδε που κατουρ…σε μέσα σε αυτό που παίρνανε οι χωριανοί νερό και πίνανε.
Πολύ γρήγορα έφυγε και πήγε στο χωριό να ενημερώσει τους χωριανούς και αμέσως αλλάξανε πηγάδι. Θεωρήσανε ότι το νερό έχει μολυνθεί από αυτήν την ακαθαρσία του και έτσι δεν ξαναπήγανε να πάρουνε νερό από αυτό.
Ακόμα θεωρήσανε ότι πρέπει να ενημερωθεί και ο παπάς του χωριού τους για να πάρει θέση και αυτός για αυτόν τον άνθρωπο για την πράξη που έκανε στο πηγάδι και να τους ενημερώσει. Μόλις το άκουσε τον κατέλαβε θλίψη γιατί το θεώρησε αμάρτημα και είπε στους χωριανούς: η Θεία Δύναμις με το νερό και με το χώμα έχει πλάσει τον άνθρωπο για να κατοικεί επάνω στην γη και για να ζει συγχρόνως μαζί και με όλα τα άλλα δημιουργήματά του. Άρα το νερό έχει Αγιότητα και ο άνθρωπος οφείλει να το χρησιμοποιεί παντού χωρίς να είναι μολυσμένο.
Αυτό όποιος το πράττει έχει μεγάλη αμαρτία και τον τιμωρεί ο Θεός σε κάποια ηλικία πριν φύγει από την ζωή και για τον λόγο αυτόν όλοι οι άνθρωποι οφείλουν να το εκτελούν για να μην έχουν αμαρτίες και για να μην ζούνε με το άγχος όταν το πράξουν θα τιμωρηθούν.
Στη συνέχεια πάλι είπε προς όλους: αυτή η πράξη στο πηγάδι που έκανε αυτός ο χωριανός πρέπει να λέγεται συχνά παντού από όλους και γι’ αυτόν τον λόγο μετά τοποθετήθηκε ως συνήθεια που συνοδευότανε πάντοτε με την σοβαρότητα της για να μην την εκτελούν.
Πράγματι τα λόγια του παπά τα πιστέψανε όλοι ό,τι είναι αληθινά και όλοι οφείλουν να σέβονται ότι στέλνει η Θεία Δύναμις για τον άνθρωπο να το διατηρεί και να το εκτελεί όπως είναι η εντολή του. Μετά ενημερωθήκανε όλοι που κατοικούσανε για την αμαρτία και την τιμωρία που θα έχουν μελλοντικά στην ζωή τους όταν θα την εκτελούν.
Οφείλουμε και εμείς σήμερα να ενημερώσουμε όσους δεν γνωρίζουν την εν λόγω συνήθεια ότι εφαρμόζεται συχνά στον τόπο μας από αυτούς που την γνωρίζουν στις περιπτώσεις όταν θέλουν να αποκτήσουν κάτι το σοβαρό που το έχουν απόλυτη ανάγκη για τον εαυτό τους ή για την οικογένειά τους και δεν μπορούν να το βρούνε για μεγάλο χρονικό διάστημα όπως: αγορά ακινήτου, ζώου, γυναίκα, για γάμο, οικιακή βοηθό κλπ.
Τότε έρχεται σε απόγνωση και διερωτά τον εαυτό του ή τους συγγενείς του ή τους φίλους του κλπ. λέγοντας: μα στο πηγάδι έχω κατουρ…σει και δεν το βρίσκω; Αποδίδει ευθύνες στον εαυτό του ότι κάτι κακό έχει κάνει και τον τιμωρεί ο Θεός να αργήσει ή να μην το βρει καθόλου.
Τέλος όσο περνούσανε τα χρόνια η συνήθεια πήγαινε να ξεχαστεί τελείως αλλά ορισμένοι από τους ηλικιωμένους που έτυχε να την έχουν συγκρατήσει στην σκέψη τους την φέρνουν σήμερα στις συζητήσεις που κάνουν μεταξύ τους και την λένε, όπως πρόσφατα σε μια παρέα είπε κάποιος: λες να έχω κατουρήσει στο πηγάδι και γι’ αυτό δεν μπορώ να βρω μία οικιακή βοηθό για την μάνα μου;
* Ο Γιάννης Τσακπίνης είναι συνταγματάρχης (Π.Β.) ε.α.