Το κυνήγι του σταυρού

232
του Γιάννη Χλουβεράκη

Στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, οι υποψήφιοι βουλευτές, όλων των κομμάτων, βάζουν τα δυνατά τους προς άγραν ψήφων. Από γειτονιά σε γειτονιά, βαφτίσια, γάμους, κηδείες, γήπεδα, εκδηλώσεις, πάντα όπου μαζεύεται κόσμος, με απλόχερα χαμόγελα και χαιρετούρες∙ και από πόρτα σε πόρτα οι «μη προνομιούχοι»  μαχητές του σταυρού.

Και από την εφημερίδα «Ο ΡΩΜΗΟΣ» της 31.03.1946 αντιγράφω:

ΣΤΙΧΟΙ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ

ΣΤΑΥΡΩΘΗΤΩ

Ποιος τώλπιζε στα χρόνια μας, Θέ μου συγχώρεσέ με με παρακάλια να σου λεν: «Κύριε σταύρωσέ με!» Ναι, να σου λεν γλυκά γλυκά: «Θα με υποχρεώσης, εάν μου κάνης την τιμή αχ ναι, να με σταυρώσης!». Είναι αλήθεια τρομερό όπου κι αν ανταμώνουν άλλοι από δώ κι άλλοι από κεί διαρκώς να σε σταυρώνου∙  κι ενώ βαδίζεις ήσυχος κι αλλού έχεις το μυαλό σου να σε βουτούν και να σου λεν: «Ρε φίλε το… σταυρό σου!».

Είναι αλήθεια τρομερό, κύριοι καθώς πρέπει μ’ονόματα πασίγνωστα και με γιομάτη τσέπη γονατιστοί μπρος σου Χριστέ να σου ζητούν κλαμμένοι να είναι αύριο το πρωί όλοι τους σταυρωμένοι! Μα για να δούμε ο λαός πούχει μυαλό και γνώση ποιους θα νομίση άξιους σήμερα να σταυρώση. Ποιους θα νομίση άξιους αυτός με το μυαλό του απ’αύριο να σηκώσουνε του πόνου το Σταυρό του!

Δ. Β. ΤΡΑΪΦΟΡΟΣ

ΥΣΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ

Τώρα πληροφορούμεθα – τι τρέλα με λοφίο -πως μεσ’ το πρώτο τριγυρνά γνωστό νεκροταφείο ο κυρ Σοφούλης κι όλο λέει: «Αχ Παναγιά χρυσή μου ας ήταν να γινόντουσαν αυτοί οι σταυροί δικοί μου!».

Οι καιροί αντιγράφουν αλλήλους. Και λίγες μέρες απομένουν εως τη στιγμή που πίσω από το παραβάν θα «σταυρώσουμε»  αυτούς που θα μας εκπροσωπήσουν. Και απογοητευμένοι  από τα κόμματα και την παραπληροφόρηση θα επιλέξουμε είτε το μη χείρον, είτε το επιθυμητόν,  «και οι άνθρωποι με την θέλησή τους πιστεύουν αυτό που επιθυμούν», είπε ο Ιούλιος Καίσαρ (ο Γαίος) 2000 χρόνια πριν (100-44 π.Χ.) .

Εξ άλλου η αποχή ή το άκυρο ή το λευκό, ως στάση πολιτικής διαμαρτυρίας, δεν καταμετράται, δεν τιμωρεί, ούτε επηρεάζει το αποτέλεσμα.

Ο νικητής θα πάρει με λιγότερες ψήφους, ίσως και περισσότερες έδρες. Κι αν διευθύνουν οι ανίκανοι, φταίνε οι ικανοί, παραιτούμενοι από το δικαίωμα της ψήφου, σημάδι ελλείματος δημοκρατίας.

Αυτά και καλή τύχη στην κάλπη.

* Ο Γιάννης Χλουβεράκης είναι φαρμακοποιός

 

Μπορεί επίσης να σας αρέσει