Αγαπητή «ΠΑΤΡΙΣ»
Όποιος δεν πιστεύει στο «μάτι, το κακό», ας το ξανασκεφτεί !
Εμείς, οι δημότες – κάτοικοι του κέντρου, αφού δεχθήκαμε τα ζηλόφθονα κομπλιμέντα γνωστών και φίλων για την ολοκλήρωση της ανάπλασης και τη νέα «εικόνα» των δρόμων μας, στο κέντρο της πόλης (Μικρή Έβανς, Σμύρνης, 1866 κ.α.), συνειδητοποιήσαμε ότι είμαστε αποκλεισμένοι … κάτι σαν σε «κατάσταση πολιορκίας».
Ο Χάνδακας, στις τελευταίες ημέρες του (1669), όντας αποκλεισμένος «πανταχόθεν», ετροφοδοτείτο μόνο από θαλάσσης… Μετά τη νέα διαμόρφωση και τις αποφάσεις που διαβάζουμε ότι λαμβάνονται, είναι αδύνατη η τροφοδοσία των σπιτιών μας, ούτε από ξηράς, … ούτε και από θαλάσσης.
Η εκφόρτωση του πορτ-μπαγκάζ (όσο θα αντέχουμε, ακόμα, να το γεμίζουμε, έπειτα από μια περιπετειώδη επίσκεψη στο σούπερ – μάρκετ), γίνεται με μικροπαραβάσεις … ή μάλλον σφυρίζοντας αδιάφορα, αφού δεν υπάρχει επίσημος χαρακτηρισμός του δρόμου και απουσιάζουν τα απαραίτητα νόμιμα – απαγορευτικά σήματα, καθώς και η αυτονόητη αστυνόμευση…
Ελπίζουμε ότι η επιστολή μας θα χαρακτηριστεί πρόωρη και βιαστική, αφού οι αρμόδιοι συσκέπτονται ακόμα για το χαρακτηρισμό των δρόμων με τη νέα τους μορφή.
Το ΚΑΛΟ (για το Δήμο) και το ΚΑΚΟ (για εμάς, τους δημότες, κατοίκους του κέντρου) είναι ότι είμαστε λίγοι, άρα και τελευταίοι, στους … περίπλοκους σχεδιασμούς των αρμοδίων. Επειδή, όμως, στις μέρες μας, το δίκαιο πάντα επικρατεί (!!!), ελπίζουμε ότι θα δοθεί, τελικά, στους ελάχιστους, εναπομείναντες, κατοίκους του κέντρου μια κάποια (έγγραφη και προσωπική, με τον αριθμό του οχήματος) άδεια «διέλευσης οχήματος» και «φορτοεκφόρτωσης», πριν επιδοθούμε στο παιχνίδι της επιβολής παράλογων προστίμων και στο κυνήγι της διαγραφής τους, από τους αρμόδιους… Pontius Pilatus (το τελευταίο είναι –μόνο- για τους λατινομαθείς)
. Έχουμε τα θάρρη μας στο Θεό και ιδιαίτερα στον Άγιο Μηνά και Άγιο Τίτο, που βρίσκονται κοντά μας. (Βλέπετε, η «διαμεσολάβηση», ως πρακτική, ακόμη και των Αγίων προς το Θεό, έχει διαποτίσει τον κοινωνικό μας ιστό … και με τις ευλογίες της Εκκλησίας).
Οι περιπτώσεις Μεσολόγγι, Αρκάδι, Κούγκι κ.ά. είναι μεν πράξεις ηρωισμού, αλλά και παραδείγματα αχρείαστα και προς αποφυγή, μπροστά στην απλότητα του προβλήματός μας. Ελπίζουμε ότι ΜΑΖΙ με τις επίσημες ανακοινώσεις για το χαρακτηρισμό των δρόμων του κέντρου, να δοθεί και η λύση σε αυτό το πρόβλημα των κατοίκων του.
Σας ευχαριστούμε πολύ
Βαγγέλης Σαμαράκης
(& Σια … εννοείται!)