Στην πιο ωραία ώρα της ημέρας αυτής, ώρα 8.00 μμ. όπου ο ήλιος μας περίμενε υπομονετικά να θαυμάσουμε τον τεράστιο μενεξεδένιο καμβά του, εκεί στον ορίζοντα, με τις αποχρώσεις του ροζ και του μωβ που μόνο αυτός γνωρίζει να διακοσμεί, ρίχνοντας με περίσσεια δεξιοτεχνία και υπό γωνία τις ακτίνες του , βρεθήκαμε να δώσουμε με μεγάλη μας από καρδιάς χαρά, τις ευχές μας στο παλικάρι, στο κρητικό λεβεντόπαιδο τον Ηλία και στην γυναίκα του πλέον, την Δανάη κατά το ήμισυ κρητικοπούλα.
Δεχόντουσαν τα συγχαρητήρια και τις ευχές μας για τον γάμο τους και την γέννηση του γιου τους Σωτήρη ο οποίος νοιώθοντας τη χαρά, γελούσε με πολύ κέφι σε όλους τους καλεσμένους, λες και μας γνώριζε από χρόνια, ενώ ήταν μόλις οκτώ μηνών.
Ο Ηλίας πασίχαρος με ένα απέραντο χαμόγελο, δεν συγκρατούσε την χαρά του την οποία ήθελε να μοιραστεί με όλους τους παρισταμένους, αγκαλιάζοντάς τους έναν έναν.
Η Δανάη πρόσχαρη, γλυκομίλητη και ντελικάτη δεχόταν τα συγχαρητήρια από τον κόσμο, ανταπαντώντας σε όλους εύστοχα στις ευχές και φιλοφρονήσεις τους με εκπληκτική ευχέρεια. Οι συμπέθεροι δεν έκρυβαν τα συναισθήματά τους για τα ευτυχή γεγονότα ανταποδίδοντας ευχαριστίες και τις τιμές, στους καλεσμένους φίλους τους και κουμπάρους.
Οι εξαιρετικοί μεζέδες και το κρασί βοήθησαν στην άνοδο της ευχάριστης διάθεσης με γρήγορο ρυθμό και όλοι ευχόντουσαν ο ένας στον άλλο, αφού εξαντλήθηκαν πρώτα οι ευχές προς το ζευγάρι της γιορτής, την απαρχή της κανονικότητας και τον επανερχομό της ελευθερίας της διασκέδασης.
Η συνειδητοποίηση ότι μπορείς πια να αφήσεις τις αποστάσεις «των δύο μέτρων» συνετέλεσε άμεσα στην δημιουργία μιας χαρούμενης ατμόσφαιρας που σαν μια παρέα στα τραπέζια δίπλα στη θάλασσα, άφησαν την καρδιά τους να οδηγεί τη βραδιά με χαμόγελα και ήταν πραγματικά μια απελευθέρωση, ψυχική τε και σώματι, από την δέσμια διετία της Πανδημίας που προηγήθηκε.
Μία αληθινή αποδέσμευση από τις απαγορευμένες στα θρησκευτικά μας μυστήρια εκδηλώσεις, που απαιτούσαν ανθρώπινες αγκαλιές και ασπασμούς.
Ο ενθουσιασμός και η εξωτερίκευση των αισθημάτων επικρατούσε για τα ευτυχή γεγονότα και ενισχυόταν με την διάθεση να αναπληρώσουν το χαμένο χρόνο κατά τον οποίον στερήθηκαν της ανθρώπινης παρουσίας, σε μια ζεστή ανθρώπινη μάζωξη όπου η συντροφικότητα παίζει τον πρώτο ρόλο.
Έβλεπες καθαρά την ανάγκη να πλησιάζει ο ένας τον άλλο, γνωστό του από κοντά, ή εξ αποστάσεως, αφού όλοι αποτελούσαν ένα αρκετά μεγάλο μέρος του ανθρώπινου δυναμικού του παλιού γνωστού Ηρακλείου.
Οφείλουμε πολλές ευχαριστίες και ένα μεγάλο μπράβο στους φίλους οικοδεσπότες που κατάφεραν να δημιουργήσουν αυτή την ωραία «ατμοσφαιρική» παρέα, την άρτια και πλήρη οργάνωση, για να τιμήσουν την ομορφότερη στιγμή της ζωής τους και των παιδιών τους. Ένα υπέροχο βράδυ σε ένα υπέροχο χώρο με υπέροχους ανθρώπους.
Η ανάμνηση στο νου μας αυτής της γιορτής είμαι βέβαιος, θα ανανεώνεται σε κάθε συνάντηση τυχαία ή προγραμματισμένη μεταξύ των συμμετεχόντων.
* Ο Γιώργος Λυδάκης είναι φαρμακοποιός