Ο γνωστός γιατρός κ. Γιώργος Σχορετσανίτης, εμβολιασμένος με το εμβόλιο της αστείρευτης δημιουργικής παρουσίας, εμπλουτίζει το συγγραφικό του έργο με την έκδοση του τελευταίου του βιβλίου με τον τίτλο «Αποτιμώντας τον ικανό και ανίκανο χρόνο».
Το «ανεμόεν φρόνημά του», δηλαδή η γρήγορη σαν άνεμος λογική σκέψη του, τον οδήγησε στο να συγκεντρώσει σ’ ένα καλαίσθητο ακόμα βιβλίο, σαράντα επίκαιρα και σπονδυλωτά κατά καιρούς δημοσιευμένα άρθρα του. Εμπλουτίζει έτσι το έργο του με 16 συνολικά βιβλία προϊόν ασίγαστης έφεσης, προβληματισμού και ανησυχίας.
Ο κύκλος των ενδιαφερόντων του και στην έκδοση αυτή, στρέφεται σε θέματα οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού ενδιαφέροντος, γεγονός που φανερώνει τη συμμετοχή του στα κοινωνικά δρώμενα της εποχής. Αποτελεί έτσι μέρος όχι μόνο της ιατρικής επιστήμης, αλλά και της μαχόμενης συγγραφικής δράσης.
Είναι βέβαια μη ορατός ο μόχθος του, είναι όμως ορατό το αποτέλεσμα της προσπάθειάς του. Μιας προσπάθειας που απλώνεται στα πυκνά δημοσιευμένα άρθρα του, όπου καταφαίνεται πόσο επινοητικός είναι, στη σύλληψη και καταγραφή των θεμάτων που καταπιάνεται. Διαφαίνεται ακόμα ο προβληματισμός του, τον οποίο διατυπώνει με τις εύλογες κατά περίπτωση παρατηρήσεις ή και ορθοδομημένες υποδείξεις.
Με τη γλωσσική επιδεξιότητα και επιμέλεια που τον χαρακτηρίζουν, τις προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό.
Ενδεικτικά και για του λόγου το αληθές, στέκομαι σε δυο επίκαιρα και ενδιαφέροντα άρθρα του. Τον καινούργιο εθνικό διχασμό πραγματεύεται το ένα άρθρο του, με το οποίο μας μεταφέρει στο πολεμικό κλίμα που επικρατεί στις μεγάλες πόλεις κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων και συλλαλητηρίων. Πέρα, από τη μεγάλη ταλαιπωρία του κόσμου, ντόπιου και ξένου, δημιουργείται ένα κλίμα που καλλιεργεί την εχθρότητα και την αντιπάθεια, στοιχεία αποδομητικά μιας ευνομούμενης κοινωνίας.
Στα κεφάλαια που πραγματεύεται το βιβλίο, καθρεπτίζεται πολλές φορές και η αγωνία του συγγραφέα. Η μετανάστευση των νέων μας πριν πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, πρέπει να απασχολήσει τις κυβερνήσεις και τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Η αποδυνάμωση της χώρας από επιστημονικό και άλλο προσωπικό, μας επιφυλάσσει ανεπανόρθωτες βλαπτικές συνέπειες. Ο τίτλος του κεφαλαίου «Η μετανάστευση αποτελεί κοινωνική νεκρική πομπή» είναι εύστοχος και αντιπροσωπευτικός, που πρέπει να λειτουργήσει και με την ανησυχητική του πλευρά.
Οι εκδόσεις της οδού Πανός, έχουν κι εδώ τη συμμετοχή τους στην καθιερωμένη καλλιτεχνική ευαισθησία της έκδοσης.
Κάνοντας χρήση του ηλικιακού μου προβαδίσματος συγκριτικά με τον κ. Σχορετσανίτη, θα τον συμβούλευα όταν γίνει συνταξιούχος της ιατρικής υπηρεσίας, να μην επιδιώξει να γίνει συνταξιούχος της γραφής, η οποία είναι πολλαπλά χρήσιμη και ωφέλιμη.
* Ο Γ. Παναγιωτάκης είναι συγγραφέας- ιστορικός ερευνητής