Εις τ΄Ακρωτήρι καθ’ αργά
ανάφτει μια λαμπάδα
για τον εθνάρχη
άπου καμε
Μεγάλη την Ελλάδα
Γεννήθηκε στις Μουρνιές Χανίων στις 23 Αυγούστου 1864. Οι Μουρνιές είναι μια κωμόπολη του νομού Χανίων των οποίων η ονομασία της προέρχεται από τον πληθυντικό του δέντρου μουρνιά ή μουριά, η οποία ευδοκιμεί και υπάρχει σε πληθώρα δένδρων στην εκτεταμένη περιοχή. Η κωμόπολη βρίσκεται τέσσερα χιλιόμετρα νότια των Χανίων.
Η οικογένεια του Ελευθερίου Βενιζέλου εγκατέλειψε την Κρήτη το έτος 1866 για να εγκατασταθεί στη νήσο Σύρο, λόγω του ότι είχε αναμειχθεί ενεργά στην επανάσταση ενάντια στους Τούρκους και από φόβο αντιποίνων έφυγε.
Εκεί ο Ελευθέριος πήγε στο Δημοτικό Σχολείο. Μετά από την επανάσταση μετακόμισε η οικογένεια στην Αθήνα και από εκεί στην Κρήτη, όπου και περάτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Μετά το πέρας των γυμνασιακών σπουδών αποφοίτησε από το Οθωνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, παρακολουθώντας Νομικές σπουδές.
Παρεμπιπτόντως να πούμε ότι το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1837 ονομάστηκε «Οθωνικό Πανεπιστήμιο» από το όνομα του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα και αποτελούσε το πρώτο Πανεπιστήμιο του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, αλλά και της ευρύτερης βαλκανικής και μεσογειακής περιοχής,.
Το 1932 ονομάστηκε επίσημα Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, προς τιμήν του Ιωάννη Καποδίστρια, του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, μετά την απελευθέρωση του έθνους. Να σημειώσουμε ότι το Πανεπιστήμιο Αθηνών ήταν το μοναδικό πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, μέχρι το 1926.
Το έργο του, ως πολιτικός και ως Πρωθυπουργός της Ελλάδος, είναι λίγο ως πολύ γνωστό στους περισσότερους από την ιστορική μελέτη διαφόρων βιβλίων και εντύπων εις τα οποία περιγράφεται η πολιτική του διαδρομή είτε στο Κρητικό Ζήτημα, είτε στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας από το 1910 έως τον θάνατό του αφού διετέλεσε πρώτος πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας και επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδα.
Για τελευταία φορά πρωθυπουργός της Ελλάδος διετέλεσε το έτος 1933 έως το 1935 οπότε εγκατέλειψε την Ελλάδα και κατέφυγε στο Παρίσι μετά από το γνωστό ΚΙΝΗΜΑ της 1ης Μαρτίου του 1935.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος άφησε την τελευταία του πνοή από μια απλή γρίπη την Τετάρτη 18 Μαρτίου 1936, ώρα 10.30 το πρωί, στο μικρό διαμέρισμα όπου διέμενε στο Παρίσι με τη σύζυγό του Έλενα Βενιζέλου, το γένος Σκυλίτση-Στεφάνοβικ, η οποία ήταν παντρεμένη σε πρώτο γάμο με τον Αύγουστο Αργέντη και σε δεύτερο με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο γάμος με τον Ελευθέριο Βενιζέλο πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1921, σε ένα προάστιο του Λονδίνου το Highgate.
Ο Μέγας πολιτικός της Ελλάδος Ελευθέριος Βενιζέλος άφησε την τελευταία του πνοή από μια απλή γρίπη, που ως αναγράφεται, δεν σπουδαιολόγησε.
Αλλά δυστυχώς στη γρίπη αυτή, όπως και στη σημερινή γριπική πανδημία COVID-19 ορισμένοι δεν πιστεύουν, έτσι και στο μικρό αυτό λιτό διαμέρισμα που έμενε ο αυτοεξόριστος ΕΘΝΑΡΧΗΣ της Ελλάδας, δεν έδωσαν την ανάλογη σημασία με αποτέλεσμα η απλή εκείνη γρίπη να δημιουργήσει στον ΕΘΝΑΡΧΗ ανεπανόρθωτες παρενέργειες, πνευμονία με αποτέλεσμα την τραγική κατάληξη σε εγκεφαλική συμφόρηση, η οποία επέφερε και τον θάνατό του, παρά τις τεράστιες προσπάθειες ανάκαμψης του προσωπικού ιατρού Βασίλη Σκουλά, εξ Ανωγείων (1872-1944), ο οποίος εκλήθη από την Αθήνα.
Για όποιες καταστάσεις, εκδηλώσεις και συζητήσεις δημιουργήθηκαν μετά τον θάνατόν του και πριν την ταφή του, όσον αφορά την έκθεση του σκηνώματός του σε λαϊκό προσκύνημα, δεν έχει και τόση ανθρώπινη σημασία, αφού δημιουργήθηκαν έντονες δράσεις και αντιδράσεις μη ενδεδειγμένες σε νεκρό και μάλιστα σε ένα πρώην Δημοκρατικό Πρωθυπουργό της χώρας.
Η οικογένεια σεβάστηκε την προ θανάτου του Ελευθερίου Βενιζέλου επιθυμία να ταφεί στην γενέτειρά του, την Κρήτη.
Ο Τάφος του Ελευθερίου Βενιζέλου, ως και του υιού του Σοφοκλή, είναι σε υψόμετρο από την πόλη των Χανίων σε θέση του Ακρωτηρίου για να αγναντεύουν από ψηλά την πόλη που γεννήθηκαν και αγάπησαν.
Επίσης είναι υπό τη σκέπη της εκκλησίας του Προφήτη Ηλία ώστε ο Προφήτης Ηλίας, ως ρυθμιστής των καιρικών συνθηκών να μεριμνά για την ευνοϊκή γήινη ευφορία της Μεγαλονήσου και οι Βενιζέλοι να ενδιαφέρονται για την δημοκρατική και πολιτισμική ευφορία της Κρήτης μας ως και αναγράφεται πάνω από την πλάκα που σκεπάζει τον ΕΘΝΑΡΧΗ:
«Ο προκείμενος νεκρός ήτο αληθινός άνδρας με θάρρος και αυτοπεποίθησιν και δι’ εαυτόν και διά τον λαόν τον οποίον εκλήθη να κυβερνήση. Ίσως έκανε πολλά σφάλματα αλλά ποτέ δεν του απέλειψε το θάρρος, ποτέ δεν υπήρξε μοιρολάτρης διότι ποτέ δεν επερίμενεν από την μοίραν να ίδη την χώραν του προηγμένην, αλλά έθεσεν εις την υπηρεσίαν της όλο το πυρ που είχε μέσα του, κάθε δύναμιν ψυχικήν και σωματικήν».
Η γραφή μου αυτή ελαχίστη, όμως ένα εσώψυχο αναμνηστικό μνημόσυνο στον εθνάρχη συντοπίτη μας Ελευθέριο Βενιζέλο.