Ένας θάνατος ποτέ δεν κλείνει το βιβλίο της ζωής, όταν το βιβλίο αυτό περιέχει σελίδες ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ.
Πράγματι στο βιβλίο της ζωής, του καθηγητή Μιχάλη Καραταράκη, υπάρχουν σελίδες, που θα τελειώσουν ή ίσως να μην διαβάστούν από εκείνους που ποτέ δεν έζησαν, δεν άκουσαν ή δεν έμαθαν ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ, η οποία περιέχεται στο βιβλίο της ζωής και η οποία έχει σχέση με τη έμφυτη ψυχική φιλανθρωπία και προσφορά του ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΑΤΑΡΑΚΗ.
Του καθηγητή, που υπήρξεν πρώτα ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ μετά Δάσκαλος.
Μια από τις πολλές σελίδες του βιβλίου της ζωής του ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΑΤΑΤΑΡΑΚΗ θα περιγράψω…
Ο αείζωος Μιχάλης Καραταράκης, πριν διορισθεί ως εκπαιδευτικός ,για να μπορεί να αντεπεξέλθει στα διάφορα έξοδα της ζωής, έκανε ιδιαίτερα μαθήματα, ως άριστος και ξακουστός καθηγητής, στους υποψηφίους ανωτάτων εκπαιδευτικών σχολών.
Παρακολουθούσε και πολλές φορές ακολουθούσε τους περισσότερους των υποψηφίων μαθητών του από πολύ κοντά σε σημείο ώστε να πηγαίνει στον τόπο διεξαγωγής των εξετάσεων των μαθητών του και να τους περιμένει για να μάθει εξ ιδίων.
Η χαρά δε του αείζωου δασκάλου ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, όταν οι υποψήφιοι του έλεγαν: Σε ΕΣΑΣ κύριε Καθηγητά οφείλουμε την άριστη γραφή μας ΚΑΙ σας ευχαριστούμε.
Όταν δε έβγαιναν τα αποτελέσματα οι υποψήφιοι έτρεχαν στο σπίτι του το οποίον ήταν σε ένα στενό κάθετο της Καλοκαιρινού και τον ευχαριστούσαν, ορισμένοι δε εξ αυτών, με ένα ύφος λυπημένο, του έλεγαν:
«Κύριε ο πατέρας μου δεν έχει τώρα να σας πληρώσει γιατί δεν πούλησε ακόμη τη σταφίδα ή ο άλλος… δεν έχει προς το παρόν τα χρήματα… Όμως θα σας τα φέρω μόλις οι γονείς μου τα έχουν».
Ο ΜΙΧΑΛΗΣ-ΑΝΘΡΩΠΟΣ, γελώντας τους έλεγε:
Πέτυχες παιδί μου αυτό που επιθυμούσες; Αυτό είναι η πληρωμή μου. Συγχαρητήρια και να μου χαιρετάς τους γονείς σου.
Μετά από αρκετές ημέρες οι σπουδαστές πλέον, που δεν τον είχαν πληρώσει πήγαν στο σπίτι του ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΟΥΣ, να του δώσουν τα χρήματα.
Ανοίγοντας τη πόρτα, πάντα με το γέλιο τους καλωσόρισε όλους και στην ευχαρίστηση των παιδιών δίδοντάς του τα χρήματα που του χρωστούσαν, ξέροντας ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ από φτώχεια, ποτέ δεν άπλωσε το χέρι να πάρει τα χρήματα του πνευματικού αλλά και του ωριαίου κόπου του ,από φτωχάκια της εποχής ..αλλά πάντα μια ερώτηση έκανε: Πέτυχες παιδί μου εκεί που ήθελες;
Εεε τότε αυτό είναι ένα δώρο για να θυμάσαι τον τρόπο της επιτυχίας σου και ίσως το ΔΑΣΚΑΛΟ ΣΟΥ. ΚΑΛΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.
ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΑΤΑΡΑΚΗ.