Σίγουρα φέρουν ένα τεράστιο μερίδιο ευθύνης οι αρμόδιοι, όσοι κάνουν δημόσια έργα υπολογίζοντας μονάχα το κόστος και όχι την ποιότητα
Την προηγούμενη Δευτέρα, όταν μας ξύπνησε όλους ο Εγκέλαδος, έλαβα ένα μήνυμα από φίλο μου Αθηναίο που ρωτούσε αν είχα προβλήματα με τον σεισμό. Έτσι και προχθές, μία ξαδέλφη μου που έχει ξενιτευτεί στα ξένα ήθελε να μάθει τι απώλειες μετρούσε όλη η οικογένεια με τις πλημμύρες και τη χαλαζόπτωση.
Μέσα στις καταστροφές, το χιούμορ ευτυχώς δεν μας λείπει, έτσι αρχίζουμε να τα ρίχνουμε όλα στο σημερινό πρωθυπουργό και εκείνο που τον χαρακτηρίζει και αναρωτιόμαστε πότε, επιτέλους, θα κάνουμε εκλογές.
Πέρα από την πλάκα, όμως, να ξυπνάς και να μην ξέρεις πραγματικά τι σου ξημερώνει εν έτει 2020, ας είναι και «καταραμένο», όπως λέει η κόρη μου (αλήθεια, δεν έχω ιδέα πού το άκουσε αυτό και ποιος της έχει δώσει την πληροφορία ότι θα έρθουν ζόμπι και βρικόλακες) δεν είναι ό,τι καλύτερο.
Καλλιέργειες, σπίτια και αυτοκίνητα όλα «στον κουβά», περιοχές, όπως τα Μάλια, που επένδυσαν στον τουρισμό και φέτος ζούνε με επιδόματα (αν τα λαμβάνουν και αυτά), έμειναν στον άσο.
Δεν ξέρω αν φταίει η κλιματική αλλαγή, ακόμα και οι γνώμες των επιστημόνων διίστανται, όμως, σίγουρα φέρουν ένα τεράστιο μερίδιο ευθύνης οι αρμόδιοι, όσοι κάνουν δημόσια έργα υπολογίζοντας μονάχα το κόστος και όχι την ποιότητα, όσοι κλείνουν τα μάτια σε εκείνους που κτίζουν δίπλα σε ρέματα και ποτάμια, αρκεί να κερδίσουν κι εκείνοι το κατιτίς τους.
Το είχα γράψει ξανά, φέτος τα σχολεία δε θα τα κλείσει η πανδημία, ήδη φάνηκε αυτό με τις πρώτες βροχές, κι ας ήταν και καταρρακτώδεις.
Το Καπετανάκειο είναι μια κατηγορία από μόνο του, εκεί που είχα αρχίσει να βαριέμαι να γράφω για ένα σχολείο εργοτάξιο, τώρα έχουν όλοι, διευθυντές, αντιδήμαρχοι, κουραστεί να μιλάνε για τα δεκάδες προβλήματα που έχει το νέο, υποτίθεται, κτήριο. «Νομίζω πως καλύτερο ήταν πριν το φτιάξουν», μου είπε χαρακτηριστικά προχθές μία παλιά καθηγήτρια του σχολείου.
Το 1ο Λύκειο, όμως, δεν ήταν το μόνο που μετατράπηκε σε βάρκα, τουλάχιστον πέντε σχολεία, το ένα, μάλιστα, εγκαινιάστηκε τις περασμένες βδομάδες, πλημμύρισαν, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει μάθημα.
Είμαστε ακόμα στον Οκτώβριο, περιμένουμε με αγωνία να περάσουμε στην ενδέκατη πίστα, ανυπομονούμε να τραγουδήσουμε το «Πάει ο παλιός ο χρόνος», όμως, το ερώτημα είναι: πέρα από τον κοροναϊό, που ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα μας εγκαταλείψει, τα υπόλοιπα θα φύγουν; Μπα…