-Να σου κάμω μια ερώτηση Κωνσταντή, αδέ βαριέσαι;
-Κάνε τη Διογένη και ανέ ξέρω θα σου πω.
-Μα το άγχος απού λένε εδά, είναιτ ο παλιό σαράκι;
-Να σου πω. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά μοιάζουνε λίγο.
-Α, άμα έχω δηλαδή σαράκι, να μη λέω πως έχω άγχος;
-Το σαράκι Διογένη, είναι το σκουλήκι που τρώει τα ξύλα. Είναι η φθορά, η θλίψη, το μαράζι που λένε και οι πολλές μαντινάδες….
Σαράκι έχω μέσα μου χωμένο και με τρώει!…
-Α, κιαμέ το άγχος πού το’ χεις;
-Το άγχος είναι αυτό που σε σφίγγει στο λαιμό, είναι η αγωνία, η ψυχική κατάσταση η οποία σου δημιουργεί έντονη δυσφορία, φόβο και πανικό, από πραγματικά αίτια, ή από εικονικά. Της φαντασίας σου δηλαδή.
-Α, και ηντά ναι πιο καλό να έχεις απού τα δυό;
-Το καλύτερο είναι να μην έχεις κανένα, αλλά το χειρότερο είναι το άγχος.
-Και δε μου λες, έχω εγώ άγχος;
-Εσένα Διογένη θα πρέπει να σ’ έχουνε παράδειγμα στην ιατρική, πως πρέπει να είναι ο φυσιολογικός άνθρωπος χωρίς άγχος.
-Ναι, και γιάντα οι άνθρωποι έχουνε άγχος, ήντα τοσέ φταίει;
-Είναι άλλοι Διογένη που τους φταίνε πολλά και άλλοι που δεν τους φταίει τίποτα. Τα δημιουργεί το άρρωστο μυαλό τους.
Μετά να ξέρεις ότι το άγχος είναι δύο λογιών. Το φυσιολογικό το οποίο είναι και ωφέλιμο, διότι σε παρακινεί να δουλέψεις, να δημιουργήσεις, να μην τεμπελιάζεις.
-Εγώ το παθαίνω δα κιονά μαθές και είναι σαν να το γροικώ να μου λέει, σκώσου Διογένη να ποτελειώσεις τη δουλειά σου. Και να βαργιούμαι κιόλας αυτό δα με σκώσει!
-Μα είναι όμως και το άλλο το κακό. Αυτό άμα έχεις δουλειά και προπαντός να νομίζεις ότι δεν προλαβαίνεις σε πιάνει αγωνία, ανησυχία, νευρικότητα και νομίζεις ότι πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό!
-Ε, σ’ ένα… κουβά νερό δηλαδή δε… γλιτώνεις!
-Και το χειρότερο σ’ αυτό το μόνιμο κακό άγχος, είναι όταν βρίσκεις εμπόδια, αδιέξοδο σ’ αυτά που κάνεις! Νιώθεις να σφίγγεσαι, να πνίγεσαι, να σε πιάνει πανικός, να σκέφτεσαι όλη τη νύχτα τη δουλειά που θα κάνεις την άλλη μέρα και όχι μόνο να τη σκέφτεσαι αλλά να τη… δουλεύεις κιόλας με το μυαλό σου, με αποτέλεσμα το πρωί να νιώθεις πιο μεγάλη κούραση απ’ αυτή που θα έκανες όλη τη μέρα! Ψυχοσωματική κούραση!
-Ε, μα πώς δ αντέξεις βέβαια, άμα δουλεύγεις νύχτα μέρα; Είναι χειρότερα παρά να δουλεύγεις στο… δημόσιο!
-Και το χειρότερο είναι Διογένη ότι απ’ αυτό το άγχος, προέρχονται ένα σωρό ψυχοσωματικές αρρώστιες!
-Και δε μου λες άμα κάθεσαι και δεν κάνεις πράμα, να μην έχεις άγχος, δεν είναι πιο καλά;
-Αυτό κάνουνε πολλοί Διογένη που δεν αντέχουνε το άγχος.
-Και δε σκώνει πράμα θεραπεία;
-Σηκώνει, αλλά θα πρέπει κι εσύ να κάνεις κάποια πράγματα τα οποία σου μειώνουνε το άγχος και βελτιώνεται η ζωή σου.
-Όπως διάφορες ασκήσεις, π.χ. περπάτημα, κολύμπι, βαθιές αναπνοές όπου μεταφέρουνε το ζωτικό οξυγόνο στο αίμα και αναζωογονείσαι ψυχικά, σωματικά και πνευματικά.
-Και δα γροικάς και το άγχος να φεύγει ε;
-Επίσης καλό κάνει και ο χορός το σεξ, αλλά όχι κατάχρηση.
-Ε, μα για τσι γέρους μόνο όχι κατάχρηση…
-Το γέλιο επίσης.
-Ε, κι αυτό είναι εύκολο. Δα βάνεις τη γριά σου να σε… γαργαλεί…
-Και όποτε έχεις συναισθήματα να σε καταπιέζουνε να σε φουσκώνουνε να σε πλαντούνε, να εκδηλώνεσαι να μην τα κρατάς.
-Όπως τη φασολάδα που δεν μπορείς να κρατηθείς.