Το πρωί του Σαββάτου 18 Ιουλίου 2020 στον Ιερό Ναό του Αγίου Κων/τίνου και Ελένης (Παλαιόν Κοιμητήριο) συμπροσευχηθήκαμε για την ανάπαυση της ψυχής  ΜΙΑΣ ΣΩΣΤΗΣ  ΚΥΡΙΑΣ, της αείμνηστης  ΡΕΝΑΣ  ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ-ΜΕΛΑ,   που έφυγε πριν  από 40 ημέρες από κοντά μας.

Όσες όμως ημέρες και αν περάσουν πάντα θα είναι κοντά μας  και θα  ακούμε, είτε μεμονωμένα,   είτε  ως μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Πολιτιστικής αναπτύξεως Ηρακλείου,  τις διδακτικές και μητρικές συμβουλές της, οι οποίες πάντα είχαν συνοδεία το παράδειγμά της.  Γιατί ήταν προικισμένη με αρετές και αναθρεμμένη με Αξίες.

Ήταν σημείο  αναφοράς για πολλά πράγματα. Για το  ήθος, για τις αρχές, για τη σεμνότητα, για την  ευγένεια, για το χαμόγελο, για τη διαλλακτικότητα, για την ανιδιοτέλεια, για ξεχασμένες αξίες.  Πολλά  δε  τα προτερήματά της  αποτελούσαν στοιχείο  της ηθικής προσωπικότητας της: Η εντιμότητα και  η ευθυκρισία,   η ταπεινότητα, η ευσπλαχνία,  η φιλαλληλία, η επιείκεια, η καλοσύνη και η εργατικότητα.

Και με όλα αυτά δίδασκε  την  ευγένεια, το  ήθος και γενικά την ανύψωση του χαρακτήρα του ανθρώπου, είτε με τον προφορικό της λόγο,   είτε με το γραπτό της λόγο στον τοπικό τύπο. Η σεμνότητα κυριάρχησε και σκέπασε όλη της τη ζωή.  Ήταν  δίκαιη πρώτα από όλα με τον εαυτό της αλλά και με τους συνομιλητές  της.

Τα κριτήριά της  ήταν μιας άλλης εποχής. Χωρίς υποχωρήσεις και παραχωρήσεις. Η ίδια δεν ζήτησε ποτέ τίποτα. Έδινε μόνο. Αυτό το ξέρουν όλοι  οι φίλοι,   οι συγγενείς και οι γνωστοί  της. Οι αρετές   και τα  προτερήματά της   κοσμούσαν την προσωπικότητα της  και ήταν  πάντα φανερά,  στην εν γένει  εργασία της, στη συμπεριφορά της,     στους τομείς των ανθρωπίνων σχέσεων και των διαφόρων δραστηριοτήτων της.

Με αυτόν τον πραγματικό ανθρώπινο χαρακτήρα την  γνώρισα πριν από 50 χρόνια και έτσι θα παραμένει στην ψυχή μου.

Όμως  ο δρόμος της ζωής,   όσο μακρύς κι αν είναι,   όπως όλοι ξέρουμε,   κάποτε  έχει ένα τέλος.

Το τέλος αυτό δεν έχει πλατεία, αντίστροφη επιστροφή ή διπλή κατεύθυνση. Όταν   λέμε τέλος, εννοούμε την  ηπιότερη έκφραση της λέξης  «θάνατος». Σε αυτό που όλοι κάποτε φτάνουμε. Το μόνον που αφήνουμε πίσω μας,   είναι ένα «κοσμητικό» επίθετο,   να μας συνοδεύει στη συζήτηση,   που θα έχουν οι νεότεροι, όταν μιλούνε για τα περασμένα χρόνια της δικής μας ζωής.

Και η ΡΕΝΑ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ-ΜΕΛΑ  άφησε το κοσμητικό επίθετο: ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΚΥΡΙΑ.