Το ένα τ’ άλλο διαδέχονται συμβάντα
του κάπου κάπου, του ουδέποτε, του πάντα
Το ένα το άλλο επικαλύπτουν γεγονότα
για να προσδώσουν στη ζωή μιαν άλλη νότα.
Αδεια ζωή, ζωή ρηχή, ζωή χαμένη
βουβή αράχνη που το θύμα της προσμένει…
Αν περιμένεις εναγώνια τις ειδήσες
τη σιωπήν που σε φιμώνει για να λύσεις
και αν ζητάς να καταπιείς το δολοφόνο
δίχως περίσκεψη, αιδώ, συμπάθεια, πόνο
αυτόν, που σ’ ένα δυό βδομάδες το πολύ
θάχεις ξεχάσει κι όση σου ‘μεινε χολή
θα την κερνάς στον Κυβερνήτην, που αφήνει
ένα φιλί άνομο πάθος να του γίνει…
Ο τι λαός η ηθική του καταπέλτης
δεν πα να είσαι Νέγρος, Αραβας ή Κέλτης
αυτός στο… κόλπο θα σε βάλει ανυπερθέτως
για να ξαπλώνει οριζοντίως και καθέτως…
Μα το σταυρόλεξο δε βγαίνει κάπου, κάπου
και η Μαντλήν, μαχητική πάππου προς πάππου.
βγαζει τον Αποπλανητάρχη το βαρβάτο
έξω να παίξει πυραυλάκια με το ΝΑΤΟ
Νάτο κι αυτό! Διαβολεμένο αγοράκι
που η καμπούρα θεία με το ταγεράκι
τόχει διαλέξει για παρέα στον υιό
να μεταδώσουν το θανατερό ιό!
Αλλά κι αυτά γρήγορα η λήθη θα καλύψει
κι οι μετοχές που πεταχτήκανε στα ύψη
θα σου τραβήξουν τελικά την προσοχή
κι έτσι το χρήμα θα σκεπάσει σα βροχή
αρχές κι αξίες, πούχεις βρει απ’ τη μαμά σου
και το… αυστηρό “περί δικαιόυ αίσθημά σου”
Φτωχέ κριτή, στριφογυρνάς στην πολυθρόνα
θύτη και θύμα τραγικό του νυν Αιώνα
χωρίς να θες, έχεις στο δόκανο πιαστεί
ένας εσύ, μα τόσοι γύρω σου ιστοί…
Σε ξεγελά μια δόλια πρόταση παληά
του κόσμου δούλε με πορφύρα Βασιλιά!!
Γεώργιος Δημ. Λεμπιδάκης
Δικηγόρος